Naar Rome
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Trudy
04 Mei 2014 | Nederland, Sittard
We zijn weer op pad. De pelgrimstocht naar Santiago is zo'n bijzondere belevenis geweest, dat het naar meer smaakt. Weer de 'rust' van het wandelen, de prachtige natuur en de ontmoetingen te mogen ervaren. Het onbekende tegemoet gaan, het bij tijd en wijle moeilijk hebben èn het vertrouwen hebben dat we niet alleen op pad zijn, ja dat heeft een grote aantrekkingskracht.
Onze blik is op Rome gericht. Te voet op weg naar de 'eeuwige stad' en het graf van Petrus. De tocht gaat via Duitsland en Zwitserland naar Italië. Het is niet zo ver als naar Santiago,'maar' 2200 km. Deo Volente of we er zullen aankomen, maar onze wil is er.
Als handleiding gebruiken we de 'Maas' route. Noud Maas uit Luykgestel heeft in 2011 deze route gelopen en heeft ons van waardevolle informatie voorzien. Nog bedankt Noud! Hij beschrijft zijn tocht in zijn boek 'Alle wegen'. Een lezenswaardig boek, ook voor de niet wandelaar.
De afgelopen 4 maanden hebben in het teken van de voorbereidingen gestaan. Trainen, route uitstippelen, GPS programmeren, overnachtingsmogelijkheden uitzoeken, aanbevelingsbrief bij de bisschop van Den Bosch aangevraagd èn gekregen, enz.. Zelfs een cursus Italiaans behoorde tot de voorbereiding. Alles bij elkaar tijdrovende, maar leuke, bezigheden.
We nemen weer afscheid van allen, die ons lief zijn en nemen jullie mee in ons hart. Het loslaten van dierbaren, vaste patronen en zekerheden is weer begonnen. Ook onderweg zullen we steeds opnieuw weer moeten loslaten en verder gaan.
Via ons weblog kunnen jullie onze belevenissen en vorderingen volgen.
Cari saluti e arrivederci!
In de voetsporen van..........
2 mei '14 Eersel-Weert, 35 km waarvan 18 gelopen.
Toegezongen door het koor en 's-morgens uitgezwaaid door de directe buren, zijn we om 8.00 van start gegaan. Alles was gepoetst, we waren er klaar voor. Via Bergeijk naar Borkel en Schaft. Aldaar koffie gedronken met Léontine, de kleintjes en Jeltje. Zij was uit Oss gekomen om ons nog even gedag te zeggen, de schat. Uitstekend wandelweer, droog, maar knap fris.
Na verloop van zo'n 12 km begint Pieter enigszins uit het lood te geraken. En dat komt niet van de pils!
Hetzelfde probleem met z'n rug als twee jaar terug bij Averbode, een onwillige spier. We zijn bij de Achelse Kluis, als hij toch veel pijn krijgt. Wat is wijsheid?
We zitten een broodje te eten en hebben net besloten te proberen een lift te krijgen.
De Voorzienigheid is ons weer ter wille en stuurt een engel op ons pad. We zien een mevrouw aan komen lopen, autosleutel in de hand. Die spreek ik aan en laat ze nu naar Budel moeten! Ja hoor, stap maar in. Even later zitten we in de bus naar Weert en zijn in no time bij onze zusters Birgittinessen.
De zusters Birgittinessen zijn overwegend jong en komen elders vandaan, zo aan hun Nederlands te horen. Ze dragen een grijs habijt met een bijna Middeleeuws aandoende sluier met een wit 'valhelmpje'. Er logeren nog een aantal mensen, die er de rust komen zoeken.
We gaan met de kippen op stok.
Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.
3 mei '14 Weert-Echt, 27 km, waarvan 10 km gelopen.
Na de mis bij de zusters besluiten we , in het kader van de langzaam aan actie, de trein naar Echt te nemen, met een tussenstop in Roermond.
We zijn pas 2 dagen onderweg en wat een indrukken hebben we al weer opgedaan. Dit even rustig aandoen heeft ook zijn goede kant.
In Echt bezoeken we de St.Landricuskerk, tegenwoordig bedevaartskerk voor de H. Edith Stein. Edith Stein, ons allemaal bekend als onderwijsfilosofe. Zij heeft van 1938 tot 1942 in Echt gewoond en is in Auschwitz omgekomen. Tijdens ons bezoek is er een doop van een kindje, hij krijgt de naam Noud! Grappig zoals bepaalde zaken weer bij elkaar komen.
Vanuit Echt moeten we nog zo'n 8 km lopen naar de Abdij van Lilbosch. Een mooie testcase voor Pieter z'n rug.
En natuurlijk een, (twee) trappistjes als aankomstdrankje bij de Cisterciënsers, ook wel Trappisten genoemd. Een goed medicijn voor onwillige spieren.
We worden gastvrij ontvangen door Pater Johannes en Broeder Antonius, twee vriendelijke monniken. Bij de laatste blinken de pretlichtjes nog in zijn ogen. Hij woont al 60 jaar op Lilbosch!
De tijd en de eeuwigheid.
4 mei '14, dodenherdenking.
Echt-Sittard, 14 km
De tijd en de eeuwigheid komen samen daar in de Abdij van Lilbosch. Wat een oase van rust! De stilte is indrukwekkend en voelt als balsem voor je ziel! Het is alsof de tijd hier veel minder snel verstrijkt. Wonderschone plek! Kijk maar eens op hun site.
We wonen de completen en de H.Mis bij ( want dat wordt wel van je verwacht ) met Gregoriaans
gezang. Waar en aan wie doet ons dat toch denken?
Het ontbijt wordt op verzoek, in stilte genuttigd. We hebben kennis gemaakt met Annelies en Thea, 2 vriendinnen, onze leeftijd, die al 15 jaar daar een maal per jaar naar toe gaan om tot rust te komen.
Tegen 12 uur gaan we van start. Prachtig wandelweer.
We pauzeren bij een boer op het erf, zijn vrouw runt en passant een kinderdagverblijf, annex kinderboerderij!
Onze overnachtingsplek is Regina Carmeli, klooster en retraitehuis van de Carmelieten zusters.
We kijken naar de dodenherdenking.
Onze blik is op Rome gericht. Te voet op weg naar de 'eeuwige stad' en het graf van Petrus. De tocht gaat via Duitsland en Zwitserland naar Italië. Het is niet zo ver als naar Santiago,'maar' 2200 km. Deo Volente of we er zullen aankomen, maar onze wil is er.
Als handleiding gebruiken we de 'Maas' route. Noud Maas uit Luykgestel heeft in 2011 deze route gelopen en heeft ons van waardevolle informatie voorzien. Nog bedankt Noud! Hij beschrijft zijn tocht in zijn boek 'Alle wegen'. Een lezenswaardig boek, ook voor de niet wandelaar.
De afgelopen 4 maanden hebben in het teken van de voorbereidingen gestaan. Trainen, route uitstippelen, GPS programmeren, overnachtingsmogelijkheden uitzoeken, aanbevelingsbrief bij de bisschop van Den Bosch aangevraagd èn gekregen, enz.. Zelfs een cursus Italiaans behoorde tot de voorbereiding. Alles bij elkaar tijdrovende, maar leuke, bezigheden.
We nemen weer afscheid van allen, die ons lief zijn en nemen jullie mee in ons hart. Het loslaten van dierbaren, vaste patronen en zekerheden is weer begonnen. Ook onderweg zullen we steeds opnieuw weer moeten loslaten en verder gaan.
Via ons weblog kunnen jullie onze belevenissen en vorderingen volgen.
Cari saluti e arrivederci!
In de voetsporen van..........
2 mei '14 Eersel-Weert, 35 km waarvan 18 gelopen.
Toegezongen door het koor en 's-morgens uitgezwaaid door de directe buren, zijn we om 8.00 van start gegaan. Alles was gepoetst, we waren er klaar voor. Via Bergeijk naar Borkel en Schaft. Aldaar koffie gedronken met Léontine, de kleintjes en Jeltje. Zij was uit Oss gekomen om ons nog even gedag te zeggen, de schat. Uitstekend wandelweer, droog, maar knap fris.
Na verloop van zo'n 12 km begint Pieter enigszins uit het lood te geraken. En dat komt niet van de pils!
Hetzelfde probleem met z'n rug als twee jaar terug bij Averbode, een onwillige spier. We zijn bij de Achelse Kluis, als hij toch veel pijn krijgt. Wat is wijsheid?
We zitten een broodje te eten en hebben net besloten te proberen een lift te krijgen.
De Voorzienigheid is ons weer ter wille en stuurt een engel op ons pad. We zien een mevrouw aan komen lopen, autosleutel in de hand. Die spreek ik aan en laat ze nu naar Budel moeten! Ja hoor, stap maar in. Even later zitten we in de bus naar Weert en zijn in no time bij onze zusters Birgittinessen.
De zusters Birgittinessen zijn overwegend jong en komen elders vandaan, zo aan hun Nederlands te horen. Ze dragen een grijs habijt met een bijna Middeleeuws aandoende sluier met een wit 'valhelmpje'. Er logeren nog een aantal mensen, die er de rust komen zoeken.
We gaan met de kippen op stok.
Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.
3 mei '14 Weert-Echt, 27 km, waarvan 10 km gelopen.
Na de mis bij de zusters besluiten we , in het kader van de langzaam aan actie, de trein naar Echt te nemen, met een tussenstop in Roermond.
We zijn pas 2 dagen onderweg en wat een indrukken hebben we al weer opgedaan. Dit even rustig aandoen heeft ook zijn goede kant.
In Echt bezoeken we de St.Landricuskerk, tegenwoordig bedevaartskerk voor de H. Edith Stein. Edith Stein, ons allemaal bekend als onderwijsfilosofe. Zij heeft van 1938 tot 1942 in Echt gewoond en is in Auschwitz omgekomen. Tijdens ons bezoek is er een doop van een kindje, hij krijgt de naam Noud! Grappig zoals bepaalde zaken weer bij elkaar komen.
Vanuit Echt moeten we nog zo'n 8 km lopen naar de Abdij van Lilbosch. Een mooie testcase voor Pieter z'n rug.
En natuurlijk een, (twee) trappistjes als aankomstdrankje bij de Cisterciënsers, ook wel Trappisten genoemd. Een goed medicijn voor onwillige spieren.
We worden gastvrij ontvangen door Pater Johannes en Broeder Antonius, twee vriendelijke monniken. Bij de laatste blinken de pretlichtjes nog in zijn ogen. Hij woont al 60 jaar op Lilbosch!
De tijd en de eeuwigheid.
4 mei '14, dodenherdenking.
Echt-Sittard, 14 km
De tijd en de eeuwigheid komen samen daar in de Abdij van Lilbosch. Wat een oase van rust! De stilte is indrukwekkend en voelt als balsem voor je ziel! Het is alsof de tijd hier veel minder snel verstrijkt. Wonderschone plek! Kijk maar eens op hun site.
We wonen de completen en de H.Mis bij ( want dat wordt wel van je verwacht ) met Gregoriaans
gezang. Waar en aan wie doet ons dat toch denken?
Het ontbijt wordt op verzoek, in stilte genuttigd. We hebben kennis gemaakt met Annelies en Thea, 2 vriendinnen, onze leeftijd, die al 15 jaar daar een maal per jaar naar toe gaan om tot rust te komen.
Tegen 12 uur gaan we van start. Prachtig wandelweer.
We pauzeren bij een boer op het erf, zijn vrouw runt en passant een kinderdagverblijf, annex kinderboerderij!
Onze overnachtingsplek is Regina Carmeli, klooster en retraitehuis van de Carmelieten zusters.
We kijken naar de dodenherdenking.
-
04 Mei 2014 - 22:47
Yvonne:
Wederom vol bewondering voor jullie idee en inmiddels al gestart ook. Knap hoor.Ik heb Rome wel gezien, maar voor mij ws het vliegen dus. Veel sterkte Pieter met je rug en onwillige spier en doe rustig aan. Rome blijft wel op jullie wachten. Trots op jullie -
05 Mei 2014 - 07:02
Marieke:
Gaaf dat jullie dit doen en moedig ook, Trudy en Pieter,
Leuk dat ik weer mee mag lezen met jullie belevenissen! Is het de bedoeling om deze reis aaneengesloten te ondernemen of doen jullie hem in 'brokstukken'?
Liefs, succes en mooie verhalen, Marieke -
05 Mei 2014 - 09:54
Ciska:
Hallo Trudy en Pieter, wat een prachtige gedachte om naar Rome te gaan. Een hele mooie stad ook voor mij. Ik heb daar zelf mee gedaan aan de EK in het Olympisch stadion. Ga ook zeker eens kijken in het oude stadion. We wensen jullie veel rust en geluk en vooral gezondheid. Ik ga jullie verslag volgen alsof het een boek is. Liefs Jaap en Ciska -
05 Mei 2014 - 10:47
Joke Van Erp:
Lieve Trudy en Pieter,
Super dat jullie weer op weg zijn. Het begint meteen al met startpijn. Pieter ben zuinig op je rug. Laat je onderweg lekker masseren, zodat de spiertjes weer soepel worden. Jullie hebben meer geluk in de Abdij van Lilbosch. In de Abdij van Leffe kregen we geen bier, weet je nog. Ik wens jullie een geweldig mooie tocht naar het prachtige Rome. Heel veel plezier!!! Dikke kus Joke xxx -
05 Mei 2014 - 12:20
Mieke Wartna:
Lieve schatten,
Heerlijk zo'n mooi verslag van de eerste dagen. Gevoel van meewandelen! Piet doe voorzichtig aan, dan maar wat langer onderweg. Jammer dat ik jullie gisteravond heb gemist
Veel wandelgenoegen en mooie ontmoetingen. -
05 Mei 2014 - 12:32
Dominique:
Bon chemin, chers amis ! Pensez à ceux qui sont prêts à vous rejoindre pour les dernières étapes vers Rome.
Je vous accompagne par la pensée et la prière, et je vous embrasse.
Dominique -
05 Mei 2014 - 13:18
Renske:
Goeie reis en fijne tijd XR -
05 Mei 2014 - 16:08
René De Kok:
Weer onderweg zijn naar bijzondere ontmoetingen en gebeurtenissen. Iedere dag anders en op je af laten komen wat je tegen gaat komen.. Geniet van de reis en van elkaar en van het biertje dat je verdient hebt als je iedere dag je rugzak ergens neer kunt zetten om te gaan rusten. groetjes Rene en Betty -
05 Mei 2014 - 20:49
Thomas:
Hoi Pap & Mam, wat fijn voor jullie dat jullie van start zijn en nu al weer van mooie reisbelevenissen mogen genieten. Heel veel mooie wandeldagen toegewenst en keep up the blogging! Tot de volgende keer facetime, ik hoop dat ik de oproep de volgende keer niet mis. Dikke kus, Thomas. -
05 Mei 2014 - 22:07
Jacques:
Pieter en Trudy
Ik blijf jullie verrichtingen blijven volgen en zal de rest van de kaartclub wel bijpraten
sucses
Jacques -
05 Mei 2014 - 22:50
Ina Gjaltema:
Cari amici,
Ik heb jullie een beetje leren kennen tijdens de Italiaanse lessen, maar vind het heel leuk om door jullie reis en de vertellingen daarover een uitgebreide kijk op jullie te krijgen. Heel veel succes, denk aan jullie. -
10 Mei 2014 - 08:37
Thomas:
Hoi Pap & Mam, de instellingen van ffkuieren.waarbenjij.nu zijn aangepast. Dit reisverslag bevindt zich nu onder de juiste reis. Veel plezier! X, Thomas. -
10 Mei 2014 - 23:16
Jan En Renata:
hoi Piet en Trudy, wat een belevenissen al en nog maar net weg! Wij hopen dat jullie een voorspoedige reis krijgen want dan hebben wij tenminste wat te lezen en kunnen we meeleven, maar zonder pijnlijke voeten. Wij zijn ook op weg naar Rome en zitten inmiddels aan de Bodensee. Liefs en groetjes van ons. -
11 Mei 2014 - 08:47
Ted EnTheo Wempe:
Lieve dappere mensen,
Met jullie lopen ook wij deze tocht, alleen met dit verschil: wij doen het in gedachten. Wij wensen jullie sterkte want wij weten hoe moeilijk lopen soms kan zijn; wij ondervinden dat tegenwoordig dagelijks!
Maar........in gedachten zijn wij bij jullie en daar moeten jullie het maar mee doen.
Lieve groetjes van een paar oud(e) wandelaars.
Tante Ted en omke Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
