Laatste stukje Zwitserland

12 juni '14, dag 42
Wassen, via Göschenen naar Andermatt, 16 km
Geklommen van 916, via 1102 naar 1432 m., 25 gr.

Voor geen goud willen missen.
Een tocht waarbij het nodige aan inspanning van ons wordt gevraagd. Over smalle keienpaden, vlak langs een afgrond, steil omhoog en ook weer steil omlaag. Mensen met hoogtevrees kunnen hier beter maar niet komen. We lopen de Via Gotthardo, de nr. 7 van het Zwitserse wandelnet. Het pad gaat ook nog al eens langs de Gotthard spoorlijn. Hoogst interessant, want er staan allerlei informatieborden over hoe er vroeger gewerkt moest worden, toen e.e.a. nog niet gemechaniseerd was. Opnieuw weer heel veel watervallen en stroomversnellingen. Zoveel pracht én kracht. Vlak voor Andermatt ligt de Teufelsbrücke. De eerste is in 1200 gebouwd. Het verhaal vertelt dat voor het overbruggen van deze stroomversnelling een pact met de duivel is gesloten, omdat het anders niet zou lukken.
Andermatt ligt in de aanloop naar de Gottardpas. We laten ons door een aantal plaatselijke mensen adviseren of het verstandig is over de pas te gaan. Er schijnt nog sneeuw te liggen. De eigenaresse van de plaatselijke wintersportwinkel belt voor ons haar man voor advies. Wat hem betreft moet het kunnen, zelfs zonder sneeuwijzers onder de schoenen.
We slapen er nog een nachtje over in ons tentje.


Vrijdag 13 juni '14 dag 43, 22 gr.
Andermatt, Gotthardpas, Andermatt, 10 km gelopen van 1432 naar 1900 meter.

Terug naar het basiskamp
We zijn vroeg uit de veren, het weer is goed en we besluiten te voet naar boven te gaan.
We gaan over het bergwandelpad. Het voert ons over keienpaden omhoog, tussen de koeien en 1 stier door ( Pieter is niet helemaal op zijn gemak met zijn rode T-shirt).
Het is stevig klimmen maar het gaat goed. Conditioneel goed bij te benen. Halverwege de route is er een restaurantje, daar gaan we weer een keienpad op, nu richting eeuwige sneeuw. Het pad is goed begaanbaar. We passeren twee plaatsen, waar we over de sneeuw moeten. Tijd voor een fotomoment.
Wanneer we boven zijn gaat het pad onder of langs een brug met een berg sneeuw ervoor. Dit pad is zo smal dat je ruggelings tegen een betonnen wand over het pad zou moeten schuiven. Voor je gaapt een geweldige afgrond die eindigt in een stroomversnelling. Stel je voor dat met een rugzak om te moeten doen. No way dus! We zoeken en proberen nog een alternatief om op de weg te komen, want die is vlakbij. Dit eindigt vervolgens in een glijpartij. Onze beslissing is snel genomen, dit is levensgevaarlijk. We gaan terug naar het restaurant en kijken wel wat we doen.
Tja en daar zit je dan achter een glas limonade. Vragen we een lift naar de top of gaan we terug naar Andermatt. Na de voor's en tegen's te hebben afgewogen besluiten we terug naar Andermatt te gaan. We krijgen een lift van een aardig Nederlands echtpaar.
Om drie uur zetten weer ons tentje op en nemen een potje bier op de mooie en avontuurlijke dag.
Morgen met de trein onder de Gotthard door.


Zaterdag 14 juni '14 dag 44
Aiolo naar Chiggiogna, 20 km, 32 gr.
The day after

We gaan met de trein naar Aiolo. Het weer in Andermatt is koud en een dikke mist hangt in het dal. Met de trein ben je in no time de Gotthard onderdoor, duurt nog geen kwartier.
In Aiolo is het weer schitterend. Zo zie je hoe het kan verschillen als er een berg tussen staat.
Alles is hier al Italiaans, hoewel nog steeds Zwitserland. We lopen richting Faido. Soms weer klauterend door het bos over keien en boomwortels, dan weer vals plat naar beneden.
Het weer is erg warm en we ondervinden nog de vermoeienissen van onze Gotthardexpeditie. Misschien ook een wat katterig gevoel van gisteren overgehouden?
We treffen in Chiggiogna een mooie camping met zwembad. Heerlijk kunnen afkoelen en de was in de wasmachine. Alles weer citroentjesfris.


Zondag 15 juni, dag 45. Regen!
Een dag met een sterretje want Koen is vandaag 7 jaar geworden.

Tot onze grote schrik zijn we afgelopen vrijdag Jeltjes verjaardag vergeten. Oooh wat ontzettend dom! Nog van harte gefeliciteerd lieve meid. Een stevige knuffel van ons.
We skypen al vroeg met de jarige job en zingen voor zijn verjaardag. Hij pakt voor de camera ons cadeautje uit. Alsof je er zelf bij zit. Leuk is dat.
We zijn net op tijd met inpakken, want het begint hard te regenen.
Vandaag naar Bellinzona . Je kunt van allerlei excuses bedenken: het is zondag, Koen is jarig, het regent, de knieën hebben rust nodig, maar we hebben gewoon geen zin om weer veel te klimmen. We nemen de bus, deze zet ons voor de camping af.
In Ticino, zo heet dit kanton, naar de rivier, wordt al volop Italiaans gesproken. Wij doen ons best een beetje mee te brabbelen. Maar lastig is het wel.
Bellinzona is toevallig een startplaats voor de Ronde van Zwitserland, dus zien we de wielercaravaan aan ons voorbij sjeezen. Erik zit er niet bij.
Verder zijn er drie kastelen te bewonderen en de prachtige kerk San Pietro, Paolo e Stafano. Morgen gaan we proberen hier een stempel te bemachtigen.


Maandag 16 juni '14, dag 46, zonnig
Bellinzona, Cadarazzo, Vira, 25 km.

Weer dat pelgrimsgevoel.
We gaan bijtijds op stap. We willen il padre treffen voor de H. Mis van 9.00 voor een stempel in onze credential. We komen aan de weet waar hij woont. Aangebeld en ja hoor Don Davide heeft een mooi stempel voor ons. Hij biedt ons een expresso aan en wil graag weten waarom we naar Rome lopen. Half in het Italiaans en het Engels komen we eruit. Tot slot krijgen we de pelgrimszegen. Hij vraagt ons voor hem te bidden als we in Rome zijn.
Voor ons een bijzonder moment. Misschien niet voor iedereen begrijpelijk maar we voelen ons er geestelijk en lichamelijk door gesterkt. We hebben er weer zin in.
Bellinzona biedt op maandagmorgen een heel wat levendiger aanblik dan op zondagmiddag. We drinken nog een kop koffie en gaan op weg naar Vira aan het Lago Maggiore, nog steeds Zwitserland. Een leuke wandeling met een paar stevige klimmen. Ze leveren ons een prachtig uitzicht over Locarno en het Lago Maggiore.
Ons tentje staat pal aan het meer en we liggen zowat met de voeten in het water. Wat een prachtige plek.