Toscane
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Trudy
13 Juli 2014 | Italië, Lucca
Zondag 6 juli '14 dag 66
Pontremoli naar Villafranca in Lunigiana, 21 km
Een zondagse wandeling. Zoals deze willen we ze graag hebben. Door de campagna, beetje klimmen door het bos en zo nu en dan wat naar beneden. Zonnig weer.
Deze keer zetten we maar weer eens ons tentje op. Een mooie camping van alle gemakken voorzien. Ook internet voorradig dus skypen maar. Tijd voor siësta en de was.
Maandag 7 juli '14 dag 67
Warm, zonnig 30 gr.
Villafranca naar Aulla, 19 km.
Al vroeg is merkbaar dat het een warme dag gaat worden. We ontbijten in een barretje, waar al heel wat Italiaanse mannen onder het genot van hun koffie de krant komen lezen. De wandeling is weer zeer sportief. Klimmen en dalen over oeroude bergpaden. Zo te zien liggen ze er al een tijdje. Een oude Romeinse brug. Hoeveel Romeinen en later pelgrims zullen hier over heen gegaan zijn? De hellingen, zowel omhoog als naar beneden, zijn steil. We volgen een dicht begroeid pad, met een flinke kloof erin, naar beneden. Gevolg: flink wat schrammen van de bramenstruiken. Opnieuw een ware krachtmeting.
We logeren in de pelgrimsopvang van Abbazio di San Caprasio
Dinsdag 8 juli '14 dag 68
Aulla naar Sarzana, 17 km met de bus.
Het heeft de gehele nacht gegoten en ook vanmorgen regent het flink. Het pad over de berg is nu voor ons geen optie. Veel te nat en glibberig. Alternatief is langs de weg met heel veel zwaar en druk verkeer. We proberen het 2 km maar dan zijn we er ook snel klaar mee. De bus!
We zitten in de bus naast Sisto, een 91-jarige man, die redelijk Engels spreekt! U zit in de verkeerde bus. Ik zal u wijzen waar u uit moet stappen. In zijn jonge jaren is hij chauffeur geweest en vaak in Nederland geweest. Mooie stad Amsterdam.
We zijn dus vroeg in Sarzana. Tijd om de stad te bekijken en een middagdut te doen. We slapen in Convent San Francesco, matras op de grond. We ontmoeten Wim, hij is op de terugweg. Hij is 21 maart richting Rome gegaan en loopt nu huiswaarts en dat alles alleen. Dat is pas een kei! We hebben een gezellig borreluurtje met hem en met Claudia en Johannes uit Duitsland, een jong koppel.
Pieter speelt voor portier want Johannes wil graag naar Brazilië- Duitsland kijken en de deur van het klooster zit dan al op slot.
Woensdag 9 juli '14 dag 69
Zonnig, wind uit zee, 25 gr.
Sarzana naar Massa, 28 km.
Het land van de Panda's en de Piaggio's. Het land van een ongekende schoonheid, maar ook van een soms onbeschrijflijke zooi. Gaten in wegen en trottoirs. Het land van de getatoeëerde mensen, de rokers en de lekkere koffie.
Een vrijwel vlakke tocht ditmaal en dat doet ons goed, want we zijn toch mensen van het vlakke land. De begroeiing is aan het veranderen. Palmen, cactussen, cipressen en parasoldennen komen we tegen.
Vanaf een van de heuvels kunnen we de Middellandse zee zien, de Golf van Genua. Er staat een verfrissende zeewind. We nemen een omweg via de kust en uiteindelijk komen we ook bij zee uit en zien we de woeste golven breken op de kust. Er staat inmiddels wel een windje 6. Onze tocht gaat langs bedrijven, waar het marmer uit Carrara staat opgeslagen en de vrachtauto's met grote stukken steen komen ons tegemoet. Andere vrachtauto's vervoeren de gezaagde en gepolijste platen marmer. Het marmer vindt je overal terug, zelfs in de stoepranden. Dat er nog iets overblijft van de bergen kun je je afvragen. Na een pilsje aan het strand nemen we de bus naar het centrum van Massa. Ons kermisbedje staat in het Kapucijnenklooster.
De voetbalwedstrijd kunnen we niet zien, want om 22.00 gaat de poort dicht.
In Massa ontmoeten we bij ons biertje, Madelon. Ze woont al 22 jaar in Italië en is met een Italiaan getrouwd. We komen gezellig in gesprek en zij sms't ons de uitslag van de wedstrijd.
Donderdag 10 juli '14 dag 70
Massa naar Pietrasanta, 18 km
We lopen achter Massa eerst de heuvel op. Het is prachtig helder weer. In Montignoso drinken we koffie en de gastvrouw wijst ons op het schitterende uitzicht op de top. Met dit weer moet je Elba en Corsica kunnen zien liggen. We zien een hoge bult in de verte, dit moet dan Elba zijn. De wandeling is verder eenvoudig en we komen door leuke dorpjes. Kort na het middaguur wordt de lucht inktzwart. Regen en onweer barst boven ons los. Pietrasanta is gelukkig niet ver meer. Bij de pelgrimsopvang is het druk, gelukkig zijn er nog 2 bedjes vrij. Pietrasanta is een mooie stad met een gezellige piazza rond de dom.
Veel aandacht voor de beeldende kunst, met name beeldhouwwerk. Iets voor Yvonne.
Aan de hoeveelheid toeristen is te merken, dat we dichter bij Lucca komen. We horen steeds meer om ons heen Nederlands praten.
Momenteel zijn we met aardig wat pelgrims. Twee Italianen, een Frans echtaar, Claudia en Johannes en een Oostenrijker. De Italianen lopen tegengesteld en gaan nog naar Santiago! Rome komt steeds dichterbij. We zitten dik onder de 500 km. Het aftellen is een beetje begonnen.
Vrijdag 11 juli '14 dag 71
Pietrasanta naar Valpromaro, 22 km.
Een sportieve wandeling met werkelijk prachtige vergezichten vanaf de heuvels. Gezellige drukke dorpjes met de wekelijkse markt.
Pieter is helemaal wèg van de Piaggio's, kleine ape 50 cc scooterauto'tjes met kleine laadbak. Hij ziet zich hiermee al door Eersel en omstreken rondrijden. Hij haalt zelfs een folder bij een dealer. Jammer dat hij niet in de rugzak past.
We stoppen in Valpromaro, want we zijn best moe. Een goede pelgrimsopvang. We gebruiken gezamenlijk de maaltijd. Het is weer hetzelfde clubje als gisteren.
Morgen gaan we richting Lucca. Binnenkort komen Ineke en Ben Hopman naar ons toe om een paar weken met ons mee te lopen. We kijken er naar uit!
Zaterdag 12juli '14 dag 72
Zonnig, drukkend warm
Valpromaro naar Lucca, 18 km., 446 km van Rome.
Na een gezamenlijk ontbijt gaan de pelgrims weer op pad. Dank aan de hospitalino's voor hun gastvrijheid. Een donatie in de pot en verder gaat het weer.
We mogen al snel weer een pittige klim maken over een glibberig rotspad. Het heeft de laatste dagen een aantal keren geregend, dus alles is vochtig in het bos. Dat klimmen is niet eens zo erg, maar het afdalen is een tricky gebeurtenis. Het gaat over wat de gids noemt 'broken grounds'. Een steile rotsachtige afdaling, glibberig met grote scheuren en geulen in het pad. Daarom heen vaak dichte groei van o.a. bramenstruiken. Lastig om je staande te houden, het gevolg een onderarm vol schrammen en modder aan je broek.
Het is merkbaar dat de autoriteiten de Via Francigena erg aan het promoten zijn. Nu de weg naar Santiago te vol dreigt te worden wil men meer mensen hier naar toe trekken. Zullen ze wel iets aan de bospaden moeten verbeteren om meer mensen er over heen te kunnen hebben.
Vandaag is Lucca ons eindpunt. De ommuurde stad met zijn nauwe straten, de kathedraal en andere kerken. We blijven hier een dag extra om alles te kunnen bekijken ėn om weer even rust te nemen, want we zijn allebei toch wel moe.
We slapen bij de stichting Miserecordia. Het is een ambulancepost, annex hulpverlening en pelgrimsaccomodatie. Prima kamer, badkamer en keuken.
Johannes en Claudia maken een pan met pasta en we hebben eenvoudige, doch voedzame en lekkere maaltijd samen: pasta!
Pontremoli naar Villafranca in Lunigiana, 21 km
Een zondagse wandeling. Zoals deze willen we ze graag hebben. Door de campagna, beetje klimmen door het bos en zo nu en dan wat naar beneden. Zonnig weer.
Deze keer zetten we maar weer eens ons tentje op. Een mooie camping van alle gemakken voorzien. Ook internet voorradig dus skypen maar. Tijd voor siësta en de was.
Maandag 7 juli '14 dag 67
Warm, zonnig 30 gr.
Villafranca naar Aulla, 19 km.
Al vroeg is merkbaar dat het een warme dag gaat worden. We ontbijten in een barretje, waar al heel wat Italiaanse mannen onder het genot van hun koffie de krant komen lezen. De wandeling is weer zeer sportief. Klimmen en dalen over oeroude bergpaden. Zo te zien liggen ze er al een tijdje. Een oude Romeinse brug. Hoeveel Romeinen en later pelgrims zullen hier over heen gegaan zijn? De hellingen, zowel omhoog als naar beneden, zijn steil. We volgen een dicht begroeid pad, met een flinke kloof erin, naar beneden. Gevolg: flink wat schrammen van de bramenstruiken. Opnieuw een ware krachtmeting.
We logeren in de pelgrimsopvang van Abbazio di San Caprasio
Dinsdag 8 juli '14 dag 68
Aulla naar Sarzana, 17 km met de bus.
Het heeft de gehele nacht gegoten en ook vanmorgen regent het flink. Het pad over de berg is nu voor ons geen optie. Veel te nat en glibberig. Alternatief is langs de weg met heel veel zwaar en druk verkeer. We proberen het 2 km maar dan zijn we er ook snel klaar mee. De bus!
We zitten in de bus naast Sisto, een 91-jarige man, die redelijk Engels spreekt! U zit in de verkeerde bus. Ik zal u wijzen waar u uit moet stappen. In zijn jonge jaren is hij chauffeur geweest en vaak in Nederland geweest. Mooie stad Amsterdam.
We zijn dus vroeg in Sarzana. Tijd om de stad te bekijken en een middagdut te doen. We slapen in Convent San Francesco, matras op de grond. We ontmoeten Wim, hij is op de terugweg. Hij is 21 maart richting Rome gegaan en loopt nu huiswaarts en dat alles alleen. Dat is pas een kei! We hebben een gezellig borreluurtje met hem en met Claudia en Johannes uit Duitsland, een jong koppel.
Pieter speelt voor portier want Johannes wil graag naar Brazilië- Duitsland kijken en de deur van het klooster zit dan al op slot.
Woensdag 9 juli '14 dag 69
Zonnig, wind uit zee, 25 gr.
Sarzana naar Massa, 28 km.
Het land van de Panda's en de Piaggio's. Het land van een ongekende schoonheid, maar ook van een soms onbeschrijflijke zooi. Gaten in wegen en trottoirs. Het land van de getatoeëerde mensen, de rokers en de lekkere koffie.
Een vrijwel vlakke tocht ditmaal en dat doet ons goed, want we zijn toch mensen van het vlakke land. De begroeiing is aan het veranderen. Palmen, cactussen, cipressen en parasoldennen komen we tegen.
Vanaf een van de heuvels kunnen we de Middellandse zee zien, de Golf van Genua. Er staat een verfrissende zeewind. We nemen een omweg via de kust en uiteindelijk komen we ook bij zee uit en zien we de woeste golven breken op de kust. Er staat inmiddels wel een windje 6. Onze tocht gaat langs bedrijven, waar het marmer uit Carrara staat opgeslagen en de vrachtauto's met grote stukken steen komen ons tegemoet. Andere vrachtauto's vervoeren de gezaagde en gepolijste platen marmer. Het marmer vindt je overal terug, zelfs in de stoepranden. Dat er nog iets overblijft van de bergen kun je je afvragen. Na een pilsje aan het strand nemen we de bus naar het centrum van Massa. Ons kermisbedje staat in het Kapucijnenklooster.
De voetbalwedstrijd kunnen we niet zien, want om 22.00 gaat de poort dicht.
In Massa ontmoeten we bij ons biertje, Madelon. Ze woont al 22 jaar in Italië en is met een Italiaan getrouwd. We komen gezellig in gesprek en zij sms't ons de uitslag van de wedstrijd.
Donderdag 10 juli '14 dag 70
Massa naar Pietrasanta, 18 km
We lopen achter Massa eerst de heuvel op. Het is prachtig helder weer. In Montignoso drinken we koffie en de gastvrouw wijst ons op het schitterende uitzicht op de top. Met dit weer moet je Elba en Corsica kunnen zien liggen. We zien een hoge bult in de verte, dit moet dan Elba zijn. De wandeling is verder eenvoudig en we komen door leuke dorpjes. Kort na het middaguur wordt de lucht inktzwart. Regen en onweer barst boven ons los. Pietrasanta is gelukkig niet ver meer. Bij de pelgrimsopvang is het druk, gelukkig zijn er nog 2 bedjes vrij. Pietrasanta is een mooie stad met een gezellige piazza rond de dom.
Veel aandacht voor de beeldende kunst, met name beeldhouwwerk. Iets voor Yvonne.
Aan de hoeveelheid toeristen is te merken, dat we dichter bij Lucca komen. We horen steeds meer om ons heen Nederlands praten.
Momenteel zijn we met aardig wat pelgrims. Twee Italianen, een Frans echtaar, Claudia en Johannes en een Oostenrijker. De Italianen lopen tegengesteld en gaan nog naar Santiago! Rome komt steeds dichterbij. We zitten dik onder de 500 km. Het aftellen is een beetje begonnen.
Vrijdag 11 juli '14 dag 71
Pietrasanta naar Valpromaro, 22 km.
Een sportieve wandeling met werkelijk prachtige vergezichten vanaf de heuvels. Gezellige drukke dorpjes met de wekelijkse markt.
Pieter is helemaal wèg van de Piaggio's, kleine ape 50 cc scooterauto'tjes met kleine laadbak. Hij ziet zich hiermee al door Eersel en omstreken rondrijden. Hij haalt zelfs een folder bij een dealer. Jammer dat hij niet in de rugzak past.
We stoppen in Valpromaro, want we zijn best moe. Een goede pelgrimsopvang. We gebruiken gezamenlijk de maaltijd. Het is weer hetzelfde clubje als gisteren.
Morgen gaan we richting Lucca. Binnenkort komen Ineke en Ben Hopman naar ons toe om een paar weken met ons mee te lopen. We kijken er naar uit!
Zaterdag 12juli '14 dag 72
Zonnig, drukkend warm
Valpromaro naar Lucca, 18 km., 446 km van Rome.
Na een gezamenlijk ontbijt gaan de pelgrims weer op pad. Dank aan de hospitalino's voor hun gastvrijheid. Een donatie in de pot en verder gaat het weer.
We mogen al snel weer een pittige klim maken over een glibberig rotspad. Het heeft de laatste dagen een aantal keren geregend, dus alles is vochtig in het bos. Dat klimmen is niet eens zo erg, maar het afdalen is een tricky gebeurtenis. Het gaat over wat de gids noemt 'broken grounds'. Een steile rotsachtige afdaling, glibberig met grote scheuren en geulen in het pad. Daarom heen vaak dichte groei van o.a. bramenstruiken. Lastig om je staande te houden, het gevolg een onderarm vol schrammen en modder aan je broek.
Het is merkbaar dat de autoriteiten de Via Francigena erg aan het promoten zijn. Nu de weg naar Santiago te vol dreigt te worden wil men meer mensen hier naar toe trekken. Zullen ze wel iets aan de bospaden moeten verbeteren om meer mensen er over heen te kunnen hebben.
Vandaag is Lucca ons eindpunt. De ommuurde stad met zijn nauwe straten, de kathedraal en andere kerken. We blijven hier een dag extra om alles te kunnen bekijken ėn om weer even rust te nemen, want we zijn allebei toch wel moe.
We slapen bij de stichting Miserecordia. Het is een ambulancepost, annex hulpverlening en pelgrimsaccomodatie. Prima kamer, badkamer en keuken.
Johannes en Claudia maken een pan met pasta en we hebben eenvoudige, doch voedzame en lekkere maaltijd samen: pasta!
-
13 Juli 2014 - 18:16
ErikWartna:
Erg mooie verslag.
Moet mij terug denken aan mijn tour van Milan naar Rotterdam.
Toen ook erg steile hellingen en met een zoef ben je weer beneden.
Ga zo door en die laaste 440 km
Worden nog veel Mooier Rome is in zicht.
Groetjes Erik Wartna ;;-) -
13 Juli 2014 - 19:01
Mieke Wartna:
Hallo lieverds,
Ik ben inmiddels bij Menno en Zula in Manchester. Het weer is heel goed naar manchesterse begrippen. Leuk om op deze manier jullie en alle anderen te laten weten dat ik weer oma word. In januari krijgen Daphne en Ronald weer een kleintje.
Wat de camino betreft: wat gaan jullie snel! Geniet met volle teugen van het prachtige Toscane! Dikke kus. Mieke -
13 Juli 2014 - 19:43
Yvonne:
Prachtig verslag weer en Toscane is me enigszins bekend dus ik kan me voorstellen hoe afschuwelijk mooi het is.
Ben gek op de foto met carare marmer denk ik, dus die zou ik graag in mijn mailbox ontvangen.
Wens jullie,alles,goede en groet van Hans -
13 Juli 2014 - 21:08
Jacqueline:
Hoi, Trudy en Pieter.
Ontzettend leuk om jullie verslag te lezen. Jammer dat het vaak modderig, steil en gevaarlijk lopen is.
Maar zo af en toe de bus, och ik vind dat dat moet kunnen. Jullie weten hoe Hans daar over denkt.
De beste stuurlui staan aan wal. Wij wensen jullie nog heel veel mooie en droge wandeluren toe en tot de volgende kuier.Jacqueline en Hans. -
13 Juli 2014 - 21:25
Ted En Theo Wempe:
De laatste loodjes! Wij bewonderen jullie doorzettingsvermogen. Nog even en jullie zijn daar waar jullie willen komen. Wij lopen met jullie mee.( in gedachten dan). Willen jullie in Rome aan ons denken? Zelf zijn wij er nooit geweest en het zal er zeker ook niet meer van komen. (Gewoon wandelen wordt al moeilijker!). Maar bidden gaat nog wel, dus dat doen wij voor jullie en jullie zullen ons, of onderweg of straks in Rome voor ons doen. -
14 Juli 2014 - 11:45
Miabolck:
Het einde begint in zicht te komen,maar wat is het allemaal geweldig.Je zult straks wel weer moeten wennen als je weer in je vogelkooitje zit.De chinees kan ik wel vast bespreken want ik denk dat jullie niet cum laude slagen, maar summa cum laude.groetjes mia -
14 Juli 2014 - 21:30
Rene De Kok:
Hallo Trudy en Pieter.
Je begint al aardig in de richting van Rome te komen.
Weer een geweldige ervaring rijker en genieten van de ontmoetingen onderweg.
Nog even wachten tot je in Rome bent en dan willen we pas weten wat de volgende plannen zijn.
Geniet nog van de laatste kilometers.
groetjes Betty en René
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
