Een reisje langs de Rijn
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Trudy
16 Mei 2014 | Duitsland, Oberwesel
11 mei 14 dag 10
Blankenheim naar Adenau, 31 km, 39 of 45 km? Werkelijk 22 km.
Alles gute für Mutter, het is tenslotte moederdag vandaag.
De zon schijnt! We geven de gps vrijaf en volgen het fietspad door het Ahrdal. Geschatte afstand 31 km, terwijl de gps 39 km aangeeft.
Een beetje overmoedig geworden, denken we die 31 km wel aan te kunnen. Het is een prachtig pad door het bos. Geen levend ziel te bekennen en we schieten flink op, want het is vrijwel vlak. Had natuurlijk een lampje moeten gaan branden, maar nee hoor!
We pauzeren, tijdens een plensbui, in een uitnodigend openstaande garage. Een paar wijnkisten fungeren als meubilair. Al etende draait ineens de eigenaar met de auto naar binnen. Oeps! Maar mevrouw is uiterst vriendelijk, maakt een praatje en moedigt ons aan vooral te blijven zitten tot de bui voorbij is. Of we nog iets nodig hebben? Nou graag een thermoskan gekookt water.
We vervolgen het fraaie pad. Een haas, een vos en een eekhoorn schieten voor onze voeten weg.
Wie schetst onze verbazing als we bij een kruising een richtingsbordje tegenkomen met nog 15 km te gaan en 100 meter verderop een zelfde richtingsbordje met 30 km te gaan erop. We hebben ons laten foppen. We staan voor een hoge bult, waar geen pad overheen gaat, maar wel omheen, resultaat nog 30 km te gaan!
Dat gaan we niet redden, te ver en al te laat. We willen terug naar het vorige dorp, waar we een onderkomen gezien hebben. Op een parkeerplaats staat een Nederlandse auto. Gaat u soms naar Adenau? Nou, we zijn op weg naar huis, maar kunnen die 14 km nog wel naar Adenau rijden. Daar zijn onze engeltjes weer, in dit geval Jim en Carla uit Den Bosch. Ze zetten ons af in de hoofdstraat van Adenau. Dank lieve mensen!
We halen een stempel bij de pastoor, helaas heeft hij geen slaapplaats voor handen.
Als moederdagcadeau slapen we in een hotelkamer en eten smakelijk bij de Italiaan.
Es war ein schöner Tag!
12 mei '14 dag 11
Adenau via Siebenbach, Acht, Virneburg naar Kürrenberg, 24 km
Wisselend zon en regen, sterke wind, koud,
Een pelgrim zegt geen nee en het gaat niet vanzelf.
Uit Adenau vertrokken via een autoweg met looppad ( gelukkig).
Het is kilometers vals plat, wel mooi door het bos.
Er komt geen einde aan. O.L. Heer heeft weer gedacht, laat ik die oudjes eens even op weg helpen. En ja hoor, daar gaan we weer! In een bocht van de weg staat een auto te wachten. Als we langslopen komt een vrouw uit de auto en zij vraagt: indien u wilt en als het in de goede richting is kan ik u wel boven aan de heuvel afzetten, want het is best nog ver! Wij kijken elkaar aan: ooit les 1, een pelgrim zegt geen nee! Dus hup in de auto, deze zit vol met kinderzitjes, maar we kunnen er nog bij. Ze heet Petra en is blij ons van dienst te zijn.
We vervolgen onze route door mooie bossen, al die kleuren groen, de snelstromende beekjes, het vogelgezang. Prachtig!
Maar het gaat allemaal niet vanzelf. Er is veel klimwerk en dat kost de nodige moeite, maar een beetje afzien hoort er onlosmakelijk bij.
We bellen nog even aan voor een thermoskannetje heet water. De vrouw nodigt ons uit even binnen te komen. De houtkachel brandt en het ziet er oergezellig uit. We krijgen ons water en ze zegt, denk maar aan mij als je in Rome bent, ik heet Elisabeth.
In Virneberg raken we een beetje van het pad af. We krijgen van de plaatselijke garagehouder uitgelegd hoe we door het bos op onze eindbestemming kunnen komen. Om die uitleg in het Duits al lopende te reproduceren is knap lastig, maar we komen eruit. Ook dat laatste stuk was heavy. Door de vermoeidheid ga ik (T) langzamer lopen, maar Pieter blijft soepel swingend in de heupen doorlopen. Hij ruikt waarschijnlijk het bier.
Moe, maar voldaan komen we in Kürrenberg: Wir haben es wieder geschaft!
13 mei '14 dag 12
Kürrenberg, via Montreal en Düngenheim naar Treis-karden, 31 km, waarvan 25 gelopen.
Het weerhuisje.
Vroeger waren er van die weerhuisjes. Was het mooi weer, vrouwtje naar buiten. Was het slecht weer, mannetje naar buiten.
Zo vergaat het met het weer ook vandaag. Dan weer zon, dan weer regen en koud, 11 graden. Poncho uit, poncho aan en je schiet daar niet effe in en uit. Gedoe dus.
We hebben de Eifel achter ons gelaten. Een mooie streek, vriendelijke, behulpzame mensen. We lopen nu in de Rheinland Pfalz, een wijdser landschap en meer glooiend, bossen en weiden. We gaan richting de Moezel en de Rijn.
De jacht is hier een ge'wild' tijdverdrijf, want overal staan in het bos en veld wildobservatie-hutjes.
Ook wordt er in Duitsland kennelijk nog veel gerookt. In elk dorpje onderweg struikel je over de sigarettenautomaten.
Een lange tocht vandaag, 31 km. Laatste 10 km gaan langs een drukke weg. Geen zin in, duim opgestoken en hupsakee een busje in.
Voor een overnachtingsplek hebben we de 'Maas'' tactiek toegepast. Je gaat naar de pastorie en vraagt om een stempel, tijdens het gesprek vraag je of de pastoor ergens nog een kamer over heeft, bedden zijn niet nodig.
Gelukt! We slapen in het parochiehuis, weliswaar op de grond, maar het kost dan ook niets. Dat laatste hebben pelgrims graag.
14 mei '14 dag 13
Treis Karden naar Kastellaun, 28 km, helemaal zelf gelopen. Zonnig bij 17 graden, 's-middags een bui.
Een onderkomen met aangename verrassingen.
Om nu weer te gaan vertellen hoe umooi het allemaal is wordt een beetje afgezaagd, dus gaan we het nu maar eens over andere dingen hebben.
L en P vandaag alweer 10 jaar getrouwd, gefeliciteerd nogmaals. Ineke Hopman, een goede vriendin sinds de Camino, is vandaag jarig. Nog vele jaren Ienepien! Hoe oud ze wordt zullen we hier maar niet verklappen.
Verder willen we jullie allen bedanken voor de leuke, fijne reacties. Voor ons zijn ze heel belangrijk, ze motiveren en inspireren ons om toch vooral door te gaan. Dus blijf ze sturen! Ook als de verslagen langdradig gaan worden.
Voorts is er enige sprake van slijtage, dat geldt niet voor heupen en knieën, maar voor het materiaal. De binnenbekleding van T's schoen is op een plaats versleten, ducktape'je erop en weer gefixt. Verder is een van de doppen van de wandelstokken dóór, maar die hebben we die bij ons.
Tot slot ons onderkomen. We slapen opnieuw in een parochiehuis. We worden verwelkomd door de pastoor. Boven ons hoofd in de kerkzaal repeteert het kerkkoor van de parochie! Ze zingen werkelijk heel mooi. Ik ben er natuurlijk even bij gaan zitten en het gaat eigenlijk precies zoals in Westerhoven. Inzingen met allerlei riedels, alsook ademhalingsoefeningen. Ook hier komen niet alle leden op tijd. Maar pauze houden doen ze niet, gewoon doorzingen van 20.00 tot 22.00 uur. Intussen moet ik denken aan ons eigen koor en komen jullie allemaal in gedachten voorbij. Mooi!
Onder al die mooie klanken beneden nog gauw de was gedaan, want ik kwam tot de ontdekking dat ze een prachtig drooghok bij de cv. hebben. Morgen lekker weer alles fris aan.
We laten ons in slaap zingen door het koor.
15 mei '14 dag 14
Kastellaun via Pfalzplatz, Demscheid naar Oberwesel aan de Rijn.
32 km! Zwaar bewolkt en heel koud.
Al om 7.00 staat de pastoor op de stoep. Gelukkig zijn we al op. Hij vindt het leuk om nog even met ons te spreken. Hij geeft ons een klein handgemaakt kruisje voor onze verdere reis. We bidden samen een Onze Vader en hij geeft ons de pelgrimszegen. Een heel bijzonder moment. Daarna volgt er nog een gezellig half uurtje. De pastoor belt zijn collega in Oberwesel dat wij er aan komen. Helaas kunnen we daar niet terecht. Wat er dan gebeurt, daar ga je als pelgrim zelfs van blozen. Hij schenkt ons €45,00 om een overnachting te bekostigen. Niet te geloven toch!
Op de valreep stopt hij ons ook nog een chocolade paashaasje in de hand.
Op de pastoor zijn advies volgen we het fietspad van Kastellaun naar Oberwesel. Kortom een fraaie, afwisselende tocht, vrijwel vlak.
Dat paashaasje is geen lang leven beschoren geweest. Bij de 1e koffiepauze al soldaat gemaakt. Lekkere chocolade, we hebben er als een speer op gelopen.
Als toetje krijgen we in Oberwesel nog een venijnige klim, naar de jeugdherberg, voor de kiezen. Jammer dat de Engel die ons onderaan de berg aanspreekt tot de conclusie komt dat haar vleugels niet in de garage staan, anders had ze ons zeker even naar boven gebracht. Moe en bezweet, maar weer vol van alle belevenissen komen we daar aan.
Morgen gaan we een bootreisje maken.
Blankenheim naar Adenau, 31 km, 39 of 45 km? Werkelijk 22 km.
Alles gute für Mutter, het is tenslotte moederdag vandaag.
De zon schijnt! We geven de gps vrijaf en volgen het fietspad door het Ahrdal. Geschatte afstand 31 km, terwijl de gps 39 km aangeeft.
Een beetje overmoedig geworden, denken we die 31 km wel aan te kunnen. Het is een prachtig pad door het bos. Geen levend ziel te bekennen en we schieten flink op, want het is vrijwel vlak. Had natuurlijk een lampje moeten gaan branden, maar nee hoor!
We pauzeren, tijdens een plensbui, in een uitnodigend openstaande garage. Een paar wijnkisten fungeren als meubilair. Al etende draait ineens de eigenaar met de auto naar binnen. Oeps! Maar mevrouw is uiterst vriendelijk, maakt een praatje en moedigt ons aan vooral te blijven zitten tot de bui voorbij is. Of we nog iets nodig hebben? Nou graag een thermoskan gekookt water.
We vervolgen het fraaie pad. Een haas, een vos en een eekhoorn schieten voor onze voeten weg.
Wie schetst onze verbazing als we bij een kruising een richtingsbordje tegenkomen met nog 15 km te gaan en 100 meter verderop een zelfde richtingsbordje met 30 km te gaan erop. We hebben ons laten foppen. We staan voor een hoge bult, waar geen pad overheen gaat, maar wel omheen, resultaat nog 30 km te gaan!
Dat gaan we niet redden, te ver en al te laat. We willen terug naar het vorige dorp, waar we een onderkomen gezien hebben. Op een parkeerplaats staat een Nederlandse auto. Gaat u soms naar Adenau? Nou, we zijn op weg naar huis, maar kunnen die 14 km nog wel naar Adenau rijden. Daar zijn onze engeltjes weer, in dit geval Jim en Carla uit Den Bosch. Ze zetten ons af in de hoofdstraat van Adenau. Dank lieve mensen!
We halen een stempel bij de pastoor, helaas heeft hij geen slaapplaats voor handen.
Als moederdagcadeau slapen we in een hotelkamer en eten smakelijk bij de Italiaan.
Es war ein schöner Tag!
12 mei '14 dag 11
Adenau via Siebenbach, Acht, Virneburg naar Kürrenberg, 24 km
Wisselend zon en regen, sterke wind, koud,
Een pelgrim zegt geen nee en het gaat niet vanzelf.
Uit Adenau vertrokken via een autoweg met looppad ( gelukkig).
Het is kilometers vals plat, wel mooi door het bos.
Er komt geen einde aan. O.L. Heer heeft weer gedacht, laat ik die oudjes eens even op weg helpen. En ja hoor, daar gaan we weer! In een bocht van de weg staat een auto te wachten. Als we langslopen komt een vrouw uit de auto en zij vraagt: indien u wilt en als het in de goede richting is kan ik u wel boven aan de heuvel afzetten, want het is best nog ver! Wij kijken elkaar aan: ooit les 1, een pelgrim zegt geen nee! Dus hup in de auto, deze zit vol met kinderzitjes, maar we kunnen er nog bij. Ze heet Petra en is blij ons van dienst te zijn.
We vervolgen onze route door mooie bossen, al die kleuren groen, de snelstromende beekjes, het vogelgezang. Prachtig!
Maar het gaat allemaal niet vanzelf. Er is veel klimwerk en dat kost de nodige moeite, maar een beetje afzien hoort er onlosmakelijk bij.
We bellen nog even aan voor een thermoskannetje heet water. De vrouw nodigt ons uit even binnen te komen. De houtkachel brandt en het ziet er oergezellig uit. We krijgen ons water en ze zegt, denk maar aan mij als je in Rome bent, ik heet Elisabeth.
In Virneberg raken we een beetje van het pad af. We krijgen van de plaatselijke garagehouder uitgelegd hoe we door het bos op onze eindbestemming kunnen komen. Om die uitleg in het Duits al lopende te reproduceren is knap lastig, maar we komen eruit. Ook dat laatste stuk was heavy. Door de vermoeidheid ga ik (T) langzamer lopen, maar Pieter blijft soepel swingend in de heupen doorlopen. Hij ruikt waarschijnlijk het bier.
Moe, maar voldaan komen we in Kürrenberg: Wir haben es wieder geschaft!
13 mei '14 dag 12
Kürrenberg, via Montreal en Düngenheim naar Treis-karden, 31 km, waarvan 25 gelopen.
Het weerhuisje.
Vroeger waren er van die weerhuisjes. Was het mooi weer, vrouwtje naar buiten. Was het slecht weer, mannetje naar buiten.
Zo vergaat het met het weer ook vandaag. Dan weer zon, dan weer regen en koud, 11 graden. Poncho uit, poncho aan en je schiet daar niet effe in en uit. Gedoe dus.
We hebben de Eifel achter ons gelaten. Een mooie streek, vriendelijke, behulpzame mensen. We lopen nu in de Rheinland Pfalz, een wijdser landschap en meer glooiend, bossen en weiden. We gaan richting de Moezel en de Rijn.
De jacht is hier een ge'wild' tijdverdrijf, want overal staan in het bos en veld wildobservatie-hutjes.
Ook wordt er in Duitsland kennelijk nog veel gerookt. In elk dorpje onderweg struikel je over de sigarettenautomaten.
Een lange tocht vandaag, 31 km. Laatste 10 km gaan langs een drukke weg. Geen zin in, duim opgestoken en hupsakee een busje in.
Voor een overnachtingsplek hebben we de 'Maas'' tactiek toegepast. Je gaat naar de pastorie en vraagt om een stempel, tijdens het gesprek vraag je of de pastoor ergens nog een kamer over heeft, bedden zijn niet nodig.
Gelukt! We slapen in het parochiehuis, weliswaar op de grond, maar het kost dan ook niets. Dat laatste hebben pelgrims graag.
14 mei '14 dag 13
Treis Karden naar Kastellaun, 28 km, helemaal zelf gelopen. Zonnig bij 17 graden, 's-middags een bui.
Een onderkomen met aangename verrassingen.
Om nu weer te gaan vertellen hoe umooi het allemaal is wordt een beetje afgezaagd, dus gaan we het nu maar eens over andere dingen hebben.
L en P vandaag alweer 10 jaar getrouwd, gefeliciteerd nogmaals. Ineke Hopman, een goede vriendin sinds de Camino, is vandaag jarig. Nog vele jaren Ienepien! Hoe oud ze wordt zullen we hier maar niet verklappen.
Verder willen we jullie allen bedanken voor de leuke, fijne reacties. Voor ons zijn ze heel belangrijk, ze motiveren en inspireren ons om toch vooral door te gaan. Dus blijf ze sturen! Ook als de verslagen langdradig gaan worden.
Voorts is er enige sprake van slijtage, dat geldt niet voor heupen en knieën, maar voor het materiaal. De binnenbekleding van T's schoen is op een plaats versleten, ducktape'je erop en weer gefixt. Verder is een van de doppen van de wandelstokken dóór, maar die hebben we die bij ons.
Tot slot ons onderkomen. We slapen opnieuw in een parochiehuis. We worden verwelkomd door de pastoor. Boven ons hoofd in de kerkzaal repeteert het kerkkoor van de parochie! Ze zingen werkelijk heel mooi. Ik ben er natuurlijk even bij gaan zitten en het gaat eigenlijk precies zoals in Westerhoven. Inzingen met allerlei riedels, alsook ademhalingsoefeningen. Ook hier komen niet alle leden op tijd. Maar pauze houden doen ze niet, gewoon doorzingen van 20.00 tot 22.00 uur. Intussen moet ik denken aan ons eigen koor en komen jullie allemaal in gedachten voorbij. Mooi!
Onder al die mooie klanken beneden nog gauw de was gedaan, want ik kwam tot de ontdekking dat ze een prachtig drooghok bij de cv. hebben. Morgen lekker weer alles fris aan.
We laten ons in slaap zingen door het koor.
15 mei '14 dag 14
Kastellaun via Pfalzplatz, Demscheid naar Oberwesel aan de Rijn.
32 km! Zwaar bewolkt en heel koud.
Al om 7.00 staat de pastoor op de stoep. Gelukkig zijn we al op. Hij vindt het leuk om nog even met ons te spreken. Hij geeft ons een klein handgemaakt kruisje voor onze verdere reis. We bidden samen een Onze Vader en hij geeft ons de pelgrimszegen. Een heel bijzonder moment. Daarna volgt er nog een gezellig half uurtje. De pastoor belt zijn collega in Oberwesel dat wij er aan komen. Helaas kunnen we daar niet terecht. Wat er dan gebeurt, daar ga je als pelgrim zelfs van blozen. Hij schenkt ons €45,00 om een overnachting te bekostigen. Niet te geloven toch!
Op de valreep stopt hij ons ook nog een chocolade paashaasje in de hand.
Op de pastoor zijn advies volgen we het fietspad van Kastellaun naar Oberwesel. Kortom een fraaie, afwisselende tocht, vrijwel vlak.
Dat paashaasje is geen lang leven beschoren geweest. Bij de 1e koffiepauze al soldaat gemaakt. Lekkere chocolade, we hebben er als een speer op gelopen.
Als toetje krijgen we in Oberwesel nog een venijnige klim, naar de jeugdherberg, voor de kiezen. Jammer dat de Engel die ons onderaan de berg aanspreekt tot de conclusie komt dat haar vleugels niet in de garage staan, anders had ze ons zeker even naar boven gebracht. Moe en bezweet, maar weer vol van alle belevenissen komen we daar aan.
Morgen gaan we een bootreisje maken.
-
16 Mei 2014 - 08:21
Joke Van Erp:
Lieve Trudy en Pieter.
Wat een mooi verslag. Ik zit helemaal mee te genieten van al het avontuur. - Nu weet ik ook meteen waarom Ineke woensdag is gaan Grieken!!- Jullie maken wel veel km op een dag. Best zwaar. Ook geweldig dat jullie zo mooi worden ontvangen op de pastorie's Dit is het echte Pelgrimsgevoel. Ik wens jullie op weg naar Rome een geweldig mooie en goeie voettocht met veel lieve ontmoetingen en dat jullie Engeltje af en toe in actie mag komen, als het even iets te zwaar wordt. Vaak komt deze precies op tijd.
Hééééél veel wandelplezier!!!!
Dikke kus Joke. -
16 Mei 2014 - 10:10
Annemieke:
Wat een geweldig reisverslag. Ik neem aan dat het door Trudy is gemaakt. Je had schrijfster moeten worden. Zinnen zijn geweldig geformuleerd. Super verteltrant. Fijn om te lezen.
Wat betreft jullie voettocht, jullie hebben inderdaad een engeltje op je schouders. Zoals sommige dingen verlopen ga je dat inderdaad geloven.
Heel veel sterkte verder met jullie voettocht naar Rome. Groetjes Annemieke. -
16 Mei 2014 - 11:55
Noud Maas:
Beste Trudy en Pieter,
Goed bezig!
Goed ook om te lezen dat de Voorzienigheid met jullie mee loopt en telkens weer een bed weet te regelen.
Vandaag onderweg naar Bingen, vermoed ik.
In Bingen overnachtte ik in het klooster 'Nothgottes' maar let op! dat zal nu niet meer lukken; ik begrijp dat het klooster inmiddels gesloten is. Maar er zijn wel alternatieven: Bingen heeft een jeugdherberg en in Rüdesheim trof ik een alleraardigste koster, mogelijk kan hij jullie verder helpen.
Tenslotte is er ook nog het Benedictinessenklooster, hoog boven Rüdesheim gelegen tussen de wijnvelden.
Succes!
Noud -
17 Mei 2014 - 22:11
Leontine:
Hoi lieverds,
Geweldig verslag, erg leuk en vermakelijk om te lezen! Zo genieten wij ook mee met jullie mooie reis!
Heel veel plezier weer de komende dagen!
Liefs Leontine, Pim, Koen en Nienke -
18 Mei 2014 - 10:20
Jan En Re Nata:
Jullie hebben alweer heel wat meegemaakt! Leuke beri hten allemaal.
Maar Trudy we willen je nu eerst heel hartelijk feliciteren
met je verjaardag we wensen je nog heel veel sportieve jaren
toe..!!!!Wij zitten aan. Het Gardameer heerlijk. -
18 Mei 2014 - 15:16
Marjan En Ronald:
Weer heerlijk om jullie verslagen te lezen en te merken hoe jullie genieten van het niet huisje, boompje, beestje leven (alhoewel jullie duidelijk wel genieten van de bomen en de beestjes). Elke dag weer ontzettend veel wandelplezier gewenst, heel veel liefs van Marjan en Ronald -
18 Mei 2014 - 15:37
Mia Bolck:
Tot op heden zijn jullie toch wel cum-laude geslaagd.Ik hoop voor jullie dat het zo door zal gaan want echte probleempjes zijn er nog niet geweest.Hier is het momenteel ook prachtig weer maar dat zullen jullie wel weten.Groetjes mia. -
18 Mei 2014 - 20:18
Fons En Sjaan:
Fijn dat het jullie goed gaat! Alle bewondering!
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag en een fijne dag, morgen. Gr.,Fons en Sjaan -
19 Mei 2014 - 11:14
Annemieke:
Hallo Pieter en Trudy,
Via deze weg wil ik Trudy van harte feliciteren met haar verjaardag. Nog vele jaren toegewenst in goede gezondheid. Fijne dag!
Groetjes Annemieke. -
19 Mei 2014 - 12:39
Marjan En Ronald:
bijzondere en fijne verjaardag gewenst, we drinken vanavond wel een wijntje/biertje op jullie gezondheid en wandelplezier. Tot na Rome, groetjes Marjan en Ronald -
19 Mei 2014 - 13:17
Thomas:
Vanmorgen al even telefonisch gesproken, maar nogmaals gefeliciteerd met je verjaardag mam! Geniet van de wonderschone dag (en blaas nog een kaarsje uit op het lekkere Duitse gebak...). Thomas. -
19 Mei 2014 - 19:50
Rina:
Trudy en Pieter,
Allereerst van harte proficiat met je verjaardag.Hopelijk heb je een mooie dag gehad.
Tot op heden lijkt het gesmeerd te gaan. Grote bewondering!
Trouwens op donderdagavond blijft het wel erg stil achter mij!!
Groetjes en nog veel wandelplezier
Rina -
19 Mei 2014 - 22:36
Ad:
Trudy nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
ik hoop dat jullie een fijne dag hebben gehad en als het weer net zo is als bij ons dan kunnen jullie wat kilometertjes maken.
met groet
Ad en Conny -
21 Mei 2014 - 11:03
Anita (buurvrouw Van Pim En Leontine):
Als kind gaven we wel eens een voetreis naar Rome als prijs bij een spel waar niets te winnen viel en waar het alleen maar ging om de eer. Maar nu ik jullie veslag lees en de foto's zie weet ik bijna zeker dat dit een hoofdprijs is! Geweldig om jullie op deze manier te volgen, ik kijk al weer uit naar het volgende bericht. -
22 Mei 2014 - 20:10
Rene De Kok:
Lieve Piet en Trudie
Wat leuk om je belevenissen te kunnen volgen. En je weet het kan wel eens niet gaan zo als je verwacht zou hebben maar de oplossing is altijd leuker dan van te voren verwacht. Iedereen bied je een helpende hand die je gerust kunt aannemen. Wij zijn even 2 weekjes in Ierland geweest en hebben daar een Iers wandelmaatje van de camino ontmoet en een rond toer gemaakt. Als je nog een nieuwe uitdaging zoekt ook daar is het leuk om te wandelen. Tot horens Rene en Betty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
