De Eifel
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Trudy
10 Mei 2014 | Duitsland, Blankenheim
5 mei '14 Sittard via Schinnen, Nuth naar Hulsberg, 15 km
Geslapen in Regina Carmeli, retraitehuis van de Carmelitessen. Goed dat we weer op pad zijn! Opnieuw ultiem wandelweer, zo'n 22 graden. Al snel in het T-shirt dus. Het landschap hier in Zuid Limburg is lieflijk. We lopen tussen de glooiende, nog groene, korenvelden, het pas geplante mais en wijngaarden door. Op iedere straathoek een kruisbeeld en Maria in de voorgevels. Het rijke roomse leven.
Over belangstelling niet te klagen. Men stapt van zijn fiets of onderbreekt zijn wandeling om te vragen waar we naar toe gaan. Naar Rome? Da's nog een heeel end, nou zet 'm op en doe de paus de groeten!
Ons onderdak is bij de Missiezusters Oblaten van de Assumptie. Een mooi klooster met lieve, gastvrije, belangstellende missiezusters. Ze vinden het prachtig waar we mee bezig zijn en willen er van alles over weten.
De congregatie beheert kindertehuizen in Roemenië en Brazilië. De zusters hier zijn met pensioen, maar zijn vrijwel allemaal uitgezonden geweest en hebben hun leven hard gewerkt.
In de avond zitten we gezamenlijk in de huiskamer gezellig te praten, er wordt geborduurd, gebreid, gehaakt, kaarten gemaakt, echt gezellig! Bijzonder zoals zij ons een kijkje in hun leven hebben gegeven. Misschien dat wij ook een prettige afleiding voor hen zijn geweest.
6 mei '14 Hulsberg-Aken, 30 km waarvan 24 gelopen.
Om 9.00 nemen we afscheid van de zusters, het voelde daar als een warm bad. Vandaag moet er flink aan getrokken worden. Op naar Aken!
We zijn nog maar een uurtje aan de wandel of we worden op de koffie gevraagd. Nog maar even n iet doen, want er moeten meters gemaakt worden. Wel volgt er nog een leuk gesprek over de heg. De wandeling gaat over hollenwegen en mooie paden met vergezichten over de heuvels.
Tegen het middaguur begint het wat te regenen, erg nat worden we er niet van, de rugzak maar wel in de hoes gedaan.
Om Aken binnen te komen pikken we de bus, die ons vlak bij de Dom afzet.
We hebben een aantal verzoeken gehad en beloftes gedaan om kaarsen op te steken voor de diverse intenties. We dachten zo om dat maar aan het begin van onze reis te doen en niet tot Rome te wachten. Dus vanmiddag in de Dom hebben we 7 kaarsen ontstoken en gebeden bij O.L.Vrouw van Eeuwig Durende Bijstand voor de diverse intenties. We wensen van harte dat deze verhoord mogen worden.
Mooie kerk trouwens die Dom, met prachtige plafondversieringen en fraaie glas in lood vensters, meer dan 1000 m2 glas.
Vervolgens lopen we nog een uur naar de jeugdherberg van Aken, waar onze (stapel)bedjes staan. Helemaal okay en voor 't eerst in 5 dagen smullen we van een warme maaltijd, want bij de paters en de zusters wordt er 's-avonds brood gegeten. Da's nou weer minder.
7 mei , dag 6 Aken-Kornelimünster, 12 km
Ruhetag! Korte etappe naar de Benedictijner abdij.
Onderweg komen we de overbekende blauw/gele Santiago bordjes tegen, wijzen alleen de verkeerde kant op!
Vannacht flink geregend, ook overdag de poncho even nodig. Opnieuw een gastvrije ontvangst. Lees de regels van de H. Benedictus daar maar eens op na ( zie internet) Het gezegde gaat dat als een pater meer bier wil dat hij er dan wel meer voor moet bidden.p
Conditioneel gaat het eigenlijk wel goed. Rugklachten van P. zijn weer over. Maar...... de echte bergen moeten nog komen.
Kornelimünster heeft een aardig historisch centrum en wat ons opvalt is dat hier niemand, echt niemand met een mobieltje aan zijn oor loopt. Ook van wifi hotspots heeft men nog niet gehoord.
8 mei '14 dag 7
Kornelimünster naar Einruhr, 25 km waarvan 20 gelopen.
Vandaag zijn we de Eifel binnen gewandeld. Dat betekent voornamelijk klimmen met zo nu en dan even naar beneden. Het weer is zwaar bewolkt, flinke bries, maar droog. We gaan langs een N-weg, vervelend want deze is druk met verkeer en er is geen voetpad. Gelukkig voert de GPS ons de tweede helft door het bos. Maar goed dat er zoveel bossen zijn bedenk ik me onderweg, het zijn tenslotte onze longen.
Regelmatig komen we tankvallen uit de 2 e wereldoorlog tegen. Driehoekige betonnen bonken, over een lengte van zo'n 300 meter, verschillend van formaat, inmiddels met mos begroeid. Ze liggen midden in het landschap. Een dissonant in de mooie natuur.
In de middag begint het flink te regenen, het wordt koud en omdat de knieën rust verdienen doen we het laatste stuk met de bus. Prima geregeld hier dat openbaar vervoer, in België en Frankrijk was dat wel anders.
In de avond laten we in Einruhr ons de 1e Jägerschnitzel goed smaken. Ons onderdak: pension Haus Helene.
We duiken vroeg onder het dekbed!
9 mei '14 dag 8
Anstrengende Strecke van Einruhr naar Steinfeld.
Van Aken tot Trier loopt 'de Eifelsteig' , een wandelpad van noord naar zuid door de Eifel.
We hebben zo gedacht een stuk van dit pad te lopen vanaf Gemünd naar Steinfeld. Wij met de bus naar Gemünd om daar het pad op te pikken. Snel hebben we door dat dit toch wel wat zwaar is. Het bospad gaat steil omhoog en de schoenen zuigen vast in de drassige grond. Dat kost dus dubbele energie. Daarnaast is de route slecht aangegeven. Gauw bekeken, wegwezen en van het pad af, verder via de GPS gelopen.
Het blijft wel ' anstrengend' want we gaan voortdurend omhoog. Een krachtmeting is deze etappe wel geweest en we zijn blij, dat het heel goed gegaan is.
Ons onderdak is het klooster van de orde van de Salvatorianen ( nooit van gehoord).
Een giga klooster, van alle gemakken voorzien, zelfs een zwembad!!!
Uitgebreid geskypd met kinderen en kleinkinderen. Dat is nu weer het mooie van de moderne techniek.
10 mei '14 dag 9
Steinfeld via Marmagen naar erholungsord Blankenheim, 17 km incl. boodschappen doen. Koud, winderig en regen
In Marmagen zit een lekker bakkertje. Daar gaan we dus niet aan voorbij. Met een bakje koffie en een stuk abrikozenvlaai voor onze neus komt ook een van de klanten naar ons toe. Hij vraagt belangstellend waar we naar toe gaan. Wat hem zeer interesseert is wat ons beweegt om dit te doen. Binnen de kortste keren weten we dat hij 2 jaar geleden zijn vrouw verloren heeft en altijd therapeut is geweest. Hij vindt het prachtig en is zichtbaar aangedaan: der lieber Gott wird Sie beschützen en weg is hij. Daar heb je weer zo'n ontmoeting, zo maar op een zaterdagmorgen bij de bakker.
We hebben ook nog een preek gehad!
In het bos wordt ons pad afgesloten door een lint: Lebensgefahr, Holzfälle!!!
Een pelgrim loopt niet terug, dus gewoon doorlopen.
Verderop is een bosarbeider stammetjes aan het neerleggen met een grote grijper. Wij met een grote boog er om heen. Maar niet groot genoeg, hij komt zijn machine uit en begint een preek, dat wat wij doen heeeel gevaarlijk is en dat we een bekeuring kunnen krijgen van wel € 20. We buigen deemoedig het hoofd en geven hem gelijk. We gaan natuurlijk niet terug!
Na nog wat Duits gemopper laat hij ons gaan.
Blankenheim is een 'erholungsord'. Hier kan je dus helemaal bijkomen van alle vermoeienissen. Hoe zullen wij ons voelen als wij morgen de deur weer uitgaan???
Een stadje dat een bezoek zeker waard is, met mooie oude Eifelse fachwerk huizen.
Geslapen in Regina Carmeli, retraitehuis van de Carmelitessen. Goed dat we weer op pad zijn! Opnieuw ultiem wandelweer, zo'n 22 graden. Al snel in het T-shirt dus. Het landschap hier in Zuid Limburg is lieflijk. We lopen tussen de glooiende, nog groene, korenvelden, het pas geplante mais en wijngaarden door. Op iedere straathoek een kruisbeeld en Maria in de voorgevels. Het rijke roomse leven.
Over belangstelling niet te klagen. Men stapt van zijn fiets of onderbreekt zijn wandeling om te vragen waar we naar toe gaan. Naar Rome? Da's nog een heeel end, nou zet 'm op en doe de paus de groeten!
Ons onderdak is bij de Missiezusters Oblaten van de Assumptie. Een mooi klooster met lieve, gastvrije, belangstellende missiezusters. Ze vinden het prachtig waar we mee bezig zijn en willen er van alles over weten.
De congregatie beheert kindertehuizen in Roemenië en Brazilië. De zusters hier zijn met pensioen, maar zijn vrijwel allemaal uitgezonden geweest en hebben hun leven hard gewerkt.
In de avond zitten we gezamenlijk in de huiskamer gezellig te praten, er wordt geborduurd, gebreid, gehaakt, kaarten gemaakt, echt gezellig! Bijzonder zoals zij ons een kijkje in hun leven hebben gegeven. Misschien dat wij ook een prettige afleiding voor hen zijn geweest.
6 mei '14 Hulsberg-Aken, 30 km waarvan 24 gelopen.
Om 9.00 nemen we afscheid van de zusters, het voelde daar als een warm bad. Vandaag moet er flink aan getrokken worden. Op naar Aken!
We zijn nog maar een uurtje aan de wandel of we worden op de koffie gevraagd. Nog maar even n iet doen, want er moeten meters gemaakt worden. Wel volgt er nog een leuk gesprek over de heg. De wandeling gaat over hollenwegen en mooie paden met vergezichten over de heuvels.
Tegen het middaguur begint het wat te regenen, erg nat worden we er niet van, de rugzak maar wel in de hoes gedaan.
Om Aken binnen te komen pikken we de bus, die ons vlak bij de Dom afzet.
We hebben een aantal verzoeken gehad en beloftes gedaan om kaarsen op te steken voor de diverse intenties. We dachten zo om dat maar aan het begin van onze reis te doen en niet tot Rome te wachten. Dus vanmiddag in de Dom hebben we 7 kaarsen ontstoken en gebeden bij O.L.Vrouw van Eeuwig Durende Bijstand voor de diverse intenties. We wensen van harte dat deze verhoord mogen worden.
Mooie kerk trouwens die Dom, met prachtige plafondversieringen en fraaie glas in lood vensters, meer dan 1000 m2 glas.
Vervolgens lopen we nog een uur naar de jeugdherberg van Aken, waar onze (stapel)bedjes staan. Helemaal okay en voor 't eerst in 5 dagen smullen we van een warme maaltijd, want bij de paters en de zusters wordt er 's-avonds brood gegeten. Da's nou weer minder.
7 mei , dag 6 Aken-Kornelimünster, 12 km
Ruhetag! Korte etappe naar de Benedictijner abdij.
Onderweg komen we de overbekende blauw/gele Santiago bordjes tegen, wijzen alleen de verkeerde kant op!
Vannacht flink geregend, ook overdag de poncho even nodig. Opnieuw een gastvrije ontvangst. Lees de regels van de H. Benedictus daar maar eens op na ( zie internet) Het gezegde gaat dat als een pater meer bier wil dat hij er dan wel meer voor moet bidden.p
Conditioneel gaat het eigenlijk wel goed. Rugklachten van P. zijn weer over. Maar...... de echte bergen moeten nog komen.
Kornelimünster heeft een aardig historisch centrum en wat ons opvalt is dat hier niemand, echt niemand met een mobieltje aan zijn oor loopt. Ook van wifi hotspots heeft men nog niet gehoord.
8 mei '14 dag 7
Kornelimünster naar Einruhr, 25 km waarvan 20 gelopen.
Vandaag zijn we de Eifel binnen gewandeld. Dat betekent voornamelijk klimmen met zo nu en dan even naar beneden. Het weer is zwaar bewolkt, flinke bries, maar droog. We gaan langs een N-weg, vervelend want deze is druk met verkeer en er is geen voetpad. Gelukkig voert de GPS ons de tweede helft door het bos. Maar goed dat er zoveel bossen zijn bedenk ik me onderweg, het zijn tenslotte onze longen.
Regelmatig komen we tankvallen uit de 2 e wereldoorlog tegen. Driehoekige betonnen bonken, over een lengte van zo'n 300 meter, verschillend van formaat, inmiddels met mos begroeid. Ze liggen midden in het landschap. Een dissonant in de mooie natuur.
In de middag begint het flink te regenen, het wordt koud en omdat de knieën rust verdienen doen we het laatste stuk met de bus. Prima geregeld hier dat openbaar vervoer, in België en Frankrijk was dat wel anders.
In de avond laten we in Einruhr ons de 1e Jägerschnitzel goed smaken. Ons onderdak: pension Haus Helene.
We duiken vroeg onder het dekbed!
9 mei '14 dag 8
Anstrengende Strecke van Einruhr naar Steinfeld.
Van Aken tot Trier loopt 'de Eifelsteig' , een wandelpad van noord naar zuid door de Eifel.
We hebben zo gedacht een stuk van dit pad te lopen vanaf Gemünd naar Steinfeld. Wij met de bus naar Gemünd om daar het pad op te pikken. Snel hebben we door dat dit toch wel wat zwaar is. Het bospad gaat steil omhoog en de schoenen zuigen vast in de drassige grond. Dat kost dus dubbele energie. Daarnaast is de route slecht aangegeven. Gauw bekeken, wegwezen en van het pad af, verder via de GPS gelopen.
Het blijft wel ' anstrengend' want we gaan voortdurend omhoog. Een krachtmeting is deze etappe wel geweest en we zijn blij, dat het heel goed gegaan is.
Ons onderdak is het klooster van de orde van de Salvatorianen ( nooit van gehoord).
Een giga klooster, van alle gemakken voorzien, zelfs een zwembad!!!
Uitgebreid geskypd met kinderen en kleinkinderen. Dat is nu weer het mooie van de moderne techniek.
10 mei '14 dag 9
Steinfeld via Marmagen naar erholungsord Blankenheim, 17 km incl. boodschappen doen. Koud, winderig en regen
In Marmagen zit een lekker bakkertje. Daar gaan we dus niet aan voorbij. Met een bakje koffie en een stuk abrikozenvlaai voor onze neus komt ook een van de klanten naar ons toe. Hij vraagt belangstellend waar we naar toe gaan. Wat hem zeer interesseert is wat ons beweegt om dit te doen. Binnen de kortste keren weten we dat hij 2 jaar geleden zijn vrouw verloren heeft en altijd therapeut is geweest. Hij vindt het prachtig en is zichtbaar aangedaan: der lieber Gott wird Sie beschützen en weg is hij. Daar heb je weer zo'n ontmoeting, zo maar op een zaterdagmorgen bij de bakker.
We hebben ook nog een preek gehad!
In het bos wordt ons pad afgesloten door een lint: Lebensgefahr, Holzfälle!!!
Een pelgrim loopt niet terug, dus gewoon doorlopen.
Verderop is een bosarbeider stammetjes aan het neerleggen met een grote grijper. Wij met een grote boog er om heen. Maar niet groot genoeg, hij komt zijn machine uit en begint een preek, dat wat wij doen heeeel gevaarlijk is en dat we een bekeuring kunnen krijgen van wel € 20. We buigen deemoedig het hoofd en geven hem gelijk. We gaan natuurlijk niet terug!
Na nog wat Duits gemopper laat hij ons gaan.
Blankenheim is een 'erholungsord'. Hier kan je dus helemaal bijkomen van alle vermoeienissen. Hoe zullen wij ons voelen als wij morgen de deur weer uitgaan???
Een stadje dat een bezoek zeker waard is, met mooie oude Eifelse fachwerk huizen.
-
10 Mei 2014 - 20:58
Noud Maas:
Beste Trudy en Pieter,
Doet me goed om te lezen dat jullie op pad zijn en ik geniet volop van jullie dagverslagen. Terwijl ik al jullie ervaringen lees merk ik dat de beelden weer volop bij me terugkeren en ik loop dus virtueel een beetje met jullie mee. Hou de geest levend en geniet van de tocht.
Hartelijke groeten,
Noud Maas -
10 Mei 2014 - 21:14
Jos En Bea:
Geweldig! Geniet van jullie tocht.
Groetjes, Jos en Bea. -
10 Mei 2014 - 21:33
Yvonne De Boer:
Heerlijk om weer bij te zijn met jullie altijd leuke verhalen - wens jullie prachtig wandelweer en succes groet van hans -
10 Mei 2014 - 21:48
Thomas:
Leuke foto's! -
11 Mei 2014 - 11:31
Marion En Gerrit:
Hallo Trudy en Pieter,
Wat mooi al die ontmoetingen, en de inspiratie die het voor ons betekend.
Het is smullen om jullie verhaal te lezen.
Groetjes Marion en Gerrit Menting uit Eersel. -
11 Mei 2014 - 13:49
Mia Bolck:
Bedankt voor jullie mooi reis-verslag.Het lijkt me geweldig en ook avontuurlijk.Ik hoop dat het weer mee-zit en dat je nog veel kunt genieten.groetjes mia -
11 Mei 2014 - 19:20
Tiny En Maria:
Hallo lieve mensen.
Helaas kon ik (Maria) op de laatste repetitie niet aanwezig zijn, maar ik kon jou, Trudy die week ervoor wel een goede reis wensen. We hebben met veel interesse de verslagen gelezen tot nu toe en zijn onder de indruk! We blijven jullie volgen en wensen heel veel sterkte voor de verdere tocht, en Pieter....we hopen, dat de rug zich gedraagt.
Groeten uit Venlo. t
Tiny en Maria -
12 Mei 2014 - 11:57
Marianne S:
nu eindelijk weer eens een bekend gezicht gezien, door jullie verslag te lezen en de foto,s erbij te zien.
ik hoop dat jullie het de hele rit af kunnen maken, het weer kan alleen maar beter worden.
hier is het ook niet vliegend veel regen en harde wind. sluis intussen geopend door w a van buren,het geheel was een mooi spectakel .bekijk het maar op de site.
nu de groeten en een dikke tut marianne -
12 Mei 2014 - 20:55
Corry Van E.:
Wat is het leuk om jullie zo te volgen. ik kijk nu al uit naar het volgende verslag.
Goede reis en vergeet niet te genieten. Groeten Corry -
12 Mei 2014 - 20:55
Corry Van E.:
Wat is het leuk om jullie zo te volgen. ik kijk nu al uit naar het volgende verslag.
Goede reis en vergeet niet te genieten. Groeten Corry -
12 Mei 2014 - 20:56
Corry Van E.:
Wat is het leuk om jullie zo te volgen. ik kijk nu al uit naar het volgende verslag.
Goede reis en vergeet niet te genieten. Groeten Corry -
13 Mei 2014 - 16:31
Ineke Hopman:
Lieve Trudy en Pieter
Heel hartelijk bedankt voor jullie mooie kaart. De tekst voorop de kaart heeft mij zeer ontroerd (en nog steeds).
Ik hoop dat jullie lieve woorden over de collage uit mogen komen.
Met veel plezier lezen wij jullie verhalen en het is fijn dat het zo goed gaat. Houd vol!
Geniet van alles wat nog op jullie pad moge komen en wie weet treffen we mekaar in juli ergens;-)
Hartelijke groetekus,
Ben & Ineke -
13 Mei 2014 - 18:51
Netty:
Gutenabend Herr Pieter und Frau Trudy,
Geweldig, zoals jullie je door de situaties heen slaan. Ben benieuwd naar jullie volgende belevenissen.
Wandel ze en gauw weer tot horens. Netty -
14 Mei 2014 - 15:07
Mia:
Ik denk dat jullie straks hier niet meer zullen aarden.Het lijkt me allemaal geweldig.Hier is het momenteel weer vreselijk weer.Regen,regen en nog is regen.groetjes mia en marianne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
