Bella Italia

Dinsdag 17 juni'14, dag 47, half bewolkt, zonnig 24 gr.
Vira naar Maccagno, 23 km.

Siamo in Bella Italia! Onze derde mijlpaal.
Al vroeg op pad. We stappen er stevig op los. We kiezen er voor om zo veel mogelijk langs het Lago Maggiore te blijven lopen. Dit betekent dat we veel langs de autoweg lopen, maar met een mooi uitzicht op het meer. We passeren de grens bij Zenna. Een Zwitserse douanebeambte maakt een foto van ons. Voor ons is weer een psychologische grens gepasseerd. We realiseren ons nu ten volle met wat voor megatocht we bezig zijn en zijn nu in het land van bestemming. Wie had dat ook maar kunnen denken.
In Maccagno gaan we naar de camping. We denken aan Noud, die het hier niet makkelijk heeft gehad. Wij hebben het grote voordeel samen te zijn, maar als je alleen bent is dat toch een ander verhaal.
Zwitserland ligt achter ons. Een prachtig land, in iedere tuin wappert de Zwitserse vlag. Een ongekende infrastructuur, kostbaar wat betreft horeca en overnachtingen. Ze hebben er gele zebra's ( raadseltje voor Koen). O ja, bent u in Zwitserland op zoek naar een voordelige supermarkt, ga dan naar de Migros. Het scheelt maar een letter, maar de prijzen zijn vergelijkbaar.
Dankzij ons tentje hebben we veel geld kunnen besparen en we zijn intussen een stuk leniger geworden.


Woensdag 18 juni '14 dag 48
Maccagno via Luino naar Laveno, 24 km en met de bus naar Ispra
Ideaal wandelweer, licht bewolkt 22 gr.

Onze stokken hard nodig gehad om op tijd al die aanstormende auto's te waarschuwen.
We nemen weer de makkelijkste, maar niet de meest ideale route. Nog steeds langs het meer, want dat is heel langgerekt. De weg is bochtig en dat geeft onoverzichtelijke situaties. We lopen links en zwaaien met onze stokken om tegemoet komend verkeer te waarschuwen. Er zijn erbij, nou, nou, nou, die weten niet dat er ook een rempedaal in een auto zit.
We roepen dan heel hard 'broccolo', een scheldwoord in het Italiaans, horen ze toch niet.
In Luino is het markt en een gezellige drukte. We treffen daar een pastoor met een aantal parochianen en zij zien onze schelpen op de rugzak. Ze willen van alles weten en het Mia Madonna is niet van de lucht. Een van hen is ook naar Santiago gelopen.
Naar mate we zuidelijker langs het meer komen wordt het ook toeristischer. Laveno is duidelijk in trek bij de vakantiegangers. De ostelleria waar we willen slapen is vol, gelukkig maar, € 75,00 voor een jeugdherberg is wel veel. Wat nu, er is geen camping. Nog even met il padre gebeld, maar na een moeizame communicatie gaan we zonder resultaat weer verder.
Ispra heeft wel een camping, het is inmiddels zes uur in de middag. We hebben nog net de laatste bus.
Op de camping laten we ons na een lange, inspannende dag, een verdiende biefstuk goed smaken.


Donderdag 19 juni '14 dag 49
Zonnig, 25 gr.
Ispra via Travedona Montate naar Sesto Calende, 20 km
Een echte verwendag!

Vanuit Ispra gaan we naar Travedona Montate. En dat wordt een verhaal apart. Bijna een week geleden troffen we op het terras halverwege de Gotthard, Peter en Freya van Andel, die ons een lift terug gaven naar Andermatt.
Zij wonen al heel lang in Travedona en zij hadden gevraagd, indien wij in de buurt waren, bij hen langs te komen. Dat hebben we gedaan.
Wat zijn we hier gastvrij ontvangen met koffie en een overheerlijke lunch. Ze wonen prachtig, pal aan het Lago di Montate. Een gezellig samenzijn, met vriendin Elly erbij, waarvoor van hier uit nogmaals heel hartelijk bedankt! Jullie hebben ons echt verwend!
Freya heeft ons in de namiddag naar Sesto Calende gebracht. Hier hebben we weer een plekje op de camping aan de Ticino met mooie oevers.
Onderweg weer leuke korte ontmoetingen gehad met o.a Veselka, een Bulgaarse, die in Sesto woont.
Al keuvelend in het Engels zijn we met elkaar naar Sesto gewandeld.


Vrijdag 20 juni '14, dag 50
Erg warm, 30 gr.
Dagje afzien. maakt

We hebben vandaag een lange wandeling voor de boeg. Om op een camping te kunnen staan moeten we naar Turbigo, zo'n 30 km verderop.
Dat gaat pittig worden met meteen een flinke klim naar boven. We komen door leuke dorpjes en het gaat over mooie bospaden. Heerlijk koel, wel veel steekmuggen
en dan komen we bij de gekanaliseerde Ticino. Een fietspad langs het kanaal voor ons gevoel van wel 15 tot 20 km lang. Er is geen beschutting tegen de zon, dus we krijgen het flink warm en er komt maar geen eind aan. Hagedissen schieten voor je voeten weg. Moe en warm komen we in Turbigo aan. Dan nog ruim 3 km naar de camping langs een drukke autoweg zonder voetpad. We hebben het helemaal gehad, dit was echt afzien. Onze voeten hebben flink te lijden gehad. Een warme douche doet veel vergeten en de lekkere biefstuk later op de avond maakt weer veel goed!


Zaterdag 21 juni '14 dag 51
Licht bewolkt, 24 gr.
Turbigo naar Magenta, 18 km

Parochiaal opvangcentrum.
Zelfde mooie bospaden en steekmuggen langs de Ticino. Gelukkig niet zo warm als gisteren. In Italië kan je weer met een gerust hart een kop koffie nemen op een terrasje onderweg. Hier heeft alles weer normale prijzen.
We doen inkopen bij de dorpskruidenier in Bernate Ticino. Hij verwijst ons voor onderdak in Magenta naar de San Martino kerk. Die kunnen wel voor onderdak zorgen.
In Magenta gaan we naar il Padre. Hij geeft ons een mooi
stempel van de basiliek en laat zijn secretaresse voor onderdak bellen. We hebben ons tentje, dus we kunnen bij iemand in de tuin staan. Uiteindelijk mogen we naar het parochiaal opvangcentrum om in de tuin te kamperen. Wel met een eigen douche en toilet en we mogen ook nog mee eten. We krijgen weer van alles in de schoot geworpen. Ook kan ik een grote was draaien. Wat kan een mens dan weer gelukkig zijn als alles weer schoon is. Geweldig toch!l
Een bijzondere plek, dit opvanghuis. We eten gezamenlijk en er zitten allerlei nationaliteiten aan tafel. Een Keniaanse, een Irakees, Italianen en een jonge vrouw met haar twee kinderen. Een mengeling van vluchtelingen en thuislozen. Hun achtergronden kennen we niet, maar dat zij een zware rugzak dragen is zeker. Het is goed om hier te zijn en je weer bewust te worden, dat het in deze wereld niet iedereen voor de wind gaat.


Zondag 22 juni '14
Warm! 36 gr.
Magenta naar Gudo Visconti, 20 km

Een schril contrast.
Na het ontbijt in het opvangcentrum (asielzoekers centrum) gaan we richting Albairate. De Italianen zijn in grote getale op de been of op de fiets om aan hun conditie te werken. Het is een gezellige drukte op het fietspad langs de Ticino. Onderweg worden we regelmatig toegeroepen of blijft men even staan om ons aan te moedigen.
Sommigen willen het naadje van de kous weten. Veel plezier ondervinden we van onze cursus Italiaans, het spreken gaat ook steeds wat beter en elke dag leren we weer bij.
Ons einddoel van vandaag is Rosate, maar dat lukt niet helemaal, té ver en té warm. In Vermezzo vraagt Pieter aan een kasteleinse naar mogelijkheid van onderdak.
Niet in Vermezzo, maar ze wil ons wel
richting Rosate brengen, want daar is een hotel. Een pelgrim zegt geen nee. Ze zet ons af bij een 'resort' in the middle of nowhere.
Voor een redelijk bedrag hebben we een aardig appartement. De hele dorpsgemeenschap zit er op dat moment nog na te tafelen, we trekken wel bekijks.
Wat een schril contrast met gisteren, maar sinds een dag of tien slapen we nu in een gewoon bed. Zo leer je ook weer de luxe van een gewoon bed waarderen.