Zwitserland

31 mei 14, dag 30
Freiburg
Domenico Sammartino, onze calzolaio of schoenmaker

Heerlijk geslapen en we ontbijten met de pastoor.
Frank Prestal is nog een jonge geestelijke. Rond de veertig denken we. Het gesprek gaat over onze tocht en al zijn bezigheden. Nu begrijpen we waarom de pfarrerbüro's zo groot zijn. Hij is naast zielzorger ook nog manager van de woonstichting van de kerk, die een flink aantal huizen verhuurd. De katholieke kerk in Duitsland heeft genoeg geld geeft hij toe.
Hij vertelt begin augustus in Rome te zijn voor een week. Dus wie weet, ontmoeten we hem daar nog.
Om 10 uur staan we bij de schoenmaker op de stoep. Hij is zeker een goeie want voor de winkeldeur open gaat staat men al in de rij. Het is een vrolijke én knappe man. We dollen wat in het Italiaans. Hij doet voor hoe hij de schoen wil repareren en dat is precies wat wij in gedachten hebben. Ook maar een paar nieuwe hakstukjes en zo komen de schoenen van Truitje wel in Italië, nu alleen zij zelf nog. Als we de schoenen ophalen zien ze er ook van binnen weer als nieuw uit. Bravo, benissimo! Voor 23,50 heb je geen nieuwe Meindl's.
In de middag richting binnenstad naar de toeristeninfo om te internetten, zodat jullie weer helemaal op de hoogte zijn.
Op aanraden van de pastoor nemen we de tram naar Günthertal, een klein dorpje buiten Freiburg. Het is er heerlijk rustig.
Terug in Freiburg pakken we een pilsje (of twee) op het terras. Bommetje vol overal.
Nu even serieus. Ze zijn ons al vanaf Worms opgevallen. In alle grotere steden, ook hier in Freiburg, liggen er op bepaalde plaatsen in het plaveisel kleine vierkante messing tegels met daarop de namen van Joodse mensen, die daar in de 2e wereldoorlog hebben gewoond. Soms drie, vier op een rij, een heel gezin. Ze vertellen tevens wat er met hen is gebeurd, in welk concentratiekamp ze zijn omgebracht.
Ook in het stadhuis staat een grote gedenktekst over wat er, in dit geval in Freiburg, tijdens het Naziregime heeft plaatsgevonden. Duitsland sluit kennelijk niet de ogen voor dit zwarte verleden en er zullen hier ook veel mensen onder geleden hebben. Lees het boek ' de Tweeling' van Tessa de Loo maar eens. Misschien vergeten wij dat wel eens. Je wordt er wel even stil van.


1 juni '14, dag 31
Freiburg via Bettlerpfad naar Staufen, 24 km.
Zonnig, 23 gr.
Het mooiste moet nog komen schrijft Noud in zijn reactie!!!

Ons laatste en gezellige ontbijt met de pastoor. We bedanken hem voor alles. Hij heeft zelfs onze was gedraaid en ook nog opgehangen! Hij vond het gezellig dat we er waren. We maken een sms-afspraak voor begin augustus in Rome.
Het lopen gaat in het begin niet echt soepel. De benen zijn een beetje uit het ritme, als gevolg van de rustdag. Is ook een dubbel gevoel zo'n rustdag. Je kunt misschien beter een korte etappe nemen, dan blijven de benen aan de gang.
We volgen vandaag het Bettlerpfad. Een prachtige wandeling die alles in zich heeft. Klimmen, dalen, bos en veld, fraaie vergezichten. Goeie tip Noud! En mijn schoenen zijn als nieuw. Onderweg, langs de kant van de weg, een heerlijk kop thee met suiker gekregen van een Turks echtpaar. Zij verblijft om gezondheidsredenen in een kuuroord en hij is op bezoek. Lieve mensen!
We stoppen in Staufen, het stadje waar Faust zijn ziel aan de duivel heeft verkocht. Een sfeervol stadje, dat wel.
De pastoor is niet thuis. Nu slapen we in Hotel Sonne met Italiaanse eigenaar.

2 juni '14 dag 32
Staufen naar Müllheim en Badenweiler, 25 km
We slapen in ons eigen huis!

De wandeling: Ganz so schön wie gestern . Wat is het hier mooi en wat een uitzicht.
Zwitserland komt er aan met zijn bergen, maar ook met zijn dure logies en maaltijden. Al een poos lopen we te bedenken hoe we dat gaan oplossen. Het ei is gelegd. In Müllheim, waar de pastoor geen gasten wil, kopen we voor € 50,00 een lichtgewicht iglotentje. Een plaatje en nog redelijk ruim ook. Wel 3,3 kg te verdelen en mee te sjouwen. Maar al die dure pensions betalen, daar ga je ook krom van lopen.
Meteen naar de dichtstbijzijnde camping gelopen en tentje opgezet.
Eitje! Morgen lekker uitslapen.


3 juni '14 dag 33
Badweiler naar Kandern 19 km
Even wennen

Heerlijk uitgeslapen tot 8.00 in ons tentje. Het is even wennen met het organiseren van alles. Tassen inpakken, tent een goeie plek geven.
Ook even wennen aan het nieuwe gewicht. We denken redelijk vlak te kunnen lopen, maar er zitten een aantal lange klimmen in.
Goede oefening voor het grotere werk zullen we maar denken, maar het is wel hard werken.
Veel sms'jes gekregen van Vodafone vandaag: welkom in Frankrijk, welkom in Zwitserland, welkom in Duitsland.
We stoppen op de camping in Kandern.
Eerst nog even een teek uit T's nek gehaald.
Morgen gaan we naar Basel!!!


4 juni '13 dag 34
Kandern naar Basel, daarna Kaiseraugten, 16 km gelopen en 15 km met de bus.
Regen!
De 2e mijlpaal is genomen!

Was Aken onze eerste mijlpaal, nu zijn we aan de tweede toe. Toch een flinke drempel, een land dat we niet kennen, hoge bergen te bedwingen en kunnen we het financieel een beetje in de hand houden,
We slaan weer twee vliegen in een klap. We nemen de bus naar Basel (15 km) Daar willen we meer informatie inwinnen over de kampeermogelijkheden langs de Via Gottarda, die we gaan lopen. We komen precies aan de weet, waar we naar op zoek zijn. Basel heeft geen camping. De 1e ligt 12 km verder op de route. We gaan er lopend naar toe want alleen in de bus zitten, dat is tenslotte niet de bedoeling.
Basel uit laat Bayer en BasF zien en heel veel zwaar. verkeer. Maar dan komen we op een pad pal langs de Rijn. Het giet inmiddels pijpenstelen. Het pad is zo smal en glibberig, dat als je niet oppast je zo in de Rijn terecht komt. Spannend en mooi pad.
Flink nat komen we op de camping. Gauw warme kleren aan en de rest in de wasmachine. In de avond nog een flinke windhoos en dito regenbui. Vergeten tentje dicht te doen. Tentje staat er nog en iets natte slaapzak.
We slapen met onze voeten aan de Rijn, mooie kampeerplek.


5 juni '14 dag 35
Kaiseraugst via Sissach naar Läufelfingen,
16 km gelopen en 12 met de trein.

Vandaag is het lastig om op gang te komen. De benen willen niet erg, de rugzakken zitten niet lekker en kuikentje piep wil maar moeilijk wakker worden. Gevolg een beetje heen en weer draaien voor de juiste weg gevonden is. Bij de bakker spreekt de jongen ons in het Nederlands aan. Zijn moeder is Nederlandse. Wel fijn om even weer Hollands te kunnen spreken.
De Zwitsers zijn ook heel vriendelijk en belangstellend. Onderweg een zak met kersen gekregen, overheerlijk. De wandeling is vrij vlak, dus dat komt goed uit. Langs mooie stroomversnellingen. In Sissach nog even de Pfarrer geprobeerd, maar deze is niet thuis. Manuela, een jonge vrouw wil ons wel verder helpen, maar we moeten nog 12 km naar de camping. We zijn moe en nemen het laatste stukje de trein.
Onze camping is bij de boer. Helaas heeft hij geen hooizolder. Het is duidelijk een stacamping. Overal caravans met aangebouwde huisjes. De overbuurvrouw is een vriendelijke Zwitserse, die ons haar avonturen in Amsterdam vertelt.



6 juni '14, dag 36
Läufelfingen, Hauenstein, Olten naar Aarburg, 16 km
Uitstekend wandelweer.
Zwetsen met de Zwitsers

Bij het opstaan is het 'glûpende kald', zeggen ze in Friesland. Er staat een straffe wind, temperatuur koud!!
We drinken een kopje koffie in het dorp en dan op weg. De Via Gottarda is hier uitstekend uitgepijld, doet denken aan de Camino Francès en we lopen een prachtige wandeling. Meteen een klim van 500 naar 700 meter. In Hauenstein, op de top, zien we in het zuiden voor het eerst de echte grote reuzen met hun witte hoed.
Majestueus en indrukwekkend. Zo'n prachtig gezicht. Die kant moeten we op. Om lyrisch van te worden.
Koffietijd bij een bushalte. Uit de bus stapt een man met een rollator. Hij is van onze leeftijd. Hij schuifelt achter zijn rollator de weg af naar beneden. Ineens realiseren wij in dankbaarheid onze rijkdom: onze gezondheid, die deze wandeling mogelijk maakt. Een dappere man!
We komen door Olten, een leuke gezellige stad. Daarna langs de snelstromende rivier de Aare naar Aarburg. Imposant slot op een heuvel.
We kunnen de Zwitsers maar moeilijk verstaan, maar ze maken graag een praatje en gaan over op het hochdeutsch zodra ze merken dat we ze niet verstaan.
0nze slaapplaats is een mooie camping in Aarburg.