Mijlpaal St.Jean Pied de Port

25-7-12 Bazas via Beaulac naar Captieux, 22 km. Onze medepelgrims René en Garreth zijn al om 5.00 op. Het wordt vandaag 35 gr. dus gaan we collectief om 6.30 op pad. De wandeling voert ons over een oude, nu volledig begroeide spoorlijn. De weg is lang en recht, maar lommerrijk, dus gelukkig wat beschutting. De andere pelgrims lopen sneller dan wij, dus ze zijn snel uit het zicht verdwenen. René is een echte kilometervreter en hij is al om 10.30 in Captieux. Wij zijn er om 12.00. De andere mannen lopen nog 7 km. door naar Brillon, maar omdat daar niets te krijgen valt op gebied van eten of drinken lunchen ze in Captieux. Wij blijven in Captieux in een leuk hotel, dat ons voor een pelgrimstarief volledig verzorgt. Pas tegen 16.00 vervolgen René en Garreth na de nodige pilsjes hun laatste kilometers. Hopelijk gaat dat lukken in deze warmte. Wij bedenken dat we morgen, het wordt weer 35 gr. een rustdag inplannen en met vervoer naar Roquefort gaan, 33 km. verderop. Het wordt veel te warm om te lopen. 

26-7-12 Captieux naar Roquefort, 33 km. Om 10.30 is het al 30 gr.!  We vinden het vandaag te warm om te lopen, ook zijn we wel toe aan een rustdag om weer even op te laden voor het vervolg. Openbaar vervoer is er niet in deze streek dus er zit niets anders op dan met ........een taxi naar de volgende etappe plaats te gaan. Even de tijd om de mail te checken en wat standen op te maken. We zijn nog een kleine 200 km. van St. Jean Pied de Port, nog ruim een week en dan zijn we daar! Ook gaan we even naar de pharmacie om ons gewicht te controleren. We zijn beiden wel afgevallen, Pieter iets meer dan ik. Rond het middaguur zijn we in Roquefort en jawel hoor die kerels zitten al op het terras te wachten. Wat een tempo en dat met dit weer! 
De gite is weer geweldig en dat alles donativo, we krijgen bezoek van de buren die ons een aperitief aanbieden. Ook de wasmachine en waslijn van de buren zijn geweldig, morgen weer een zware dag, 32 km en dat bij deze temperatuur.

27-7-12 Roquefort via Bouges naar Mont-de Marsan 31 km. We weten het, het gaat weer 'tough' worden. Om 6.30 zijn we op stap. Door de prachtige bossen van les Landes en over een oude spoorbaan, nu een mooi wandel- en fietspad. Qua moeilijkheidsgraad valt het reuze mee, vrijwel vlak , maar wel lang! Het is gelukkig ook iets minder heet. Onderweg drinken we weer koffie met René en Gareth. Vooral Gareth is een kerel met heel wat humor en een gezellige prater. Er wordt heel wat afgelachen. De refuge is helemaal vol, 7 pelgrims, ook treffen we Francoise en Mario weer. 's-Avonds eten we met Gareth in een Spaans restaurant onder een grote plataan. Zo zal  het ook wel een beetje in Spanje zijn. Nog 140 km. tot de grens.

28-7-12 Het moet niet gekker worden!  Mont-de-Marsan, via Saint Sever naar Hagetmau, 39,1 km!! Ons persoonlijk record gebroken! Dankzij René zijn we weer om 5.00 het bed uit. Als hij er eenmaal uit is, dan gaat hij niet bepaald zachtjes te werk. Iedereen is wakker dan. Hij gaat koffie zetten, zorgt voor een ontbijtje en zoekt zijn spullen bij elkaar. Toffe kerel, dat heb je met die Brabo's. Pieter en ik vinden het heerlijk om zo vroeg weg te kunnen gaan. In de ochtenduren schiet je het hardste op. Het plan voor vandaag is een korte etappe van 21 km. Het weer is bewolkt en koel. Al om 11.30 zijn we in St. Sever. Het loopt gesmeerd en we besluiten de 17 km. naar Hagetmau er maar aan te plakken. De temperatuur staat het ook toe en er is wel wat klimwerk, maar alla. We staan versteld van ons zelf, maar zonder problemen komen we bijtijds in Hagetmau aan. Leuk stadje al met waarneembare Spaanse invloeden, een arena, Spaanse bouwstijlen, Spaanse restaurants. We nemen weer ons biertje samen met Gareth en René. Zij hebben ook een dubbele etappe gelopen. We verblijven voor € 5,50 p.p in Relais St. Jacques van de Gemeente Hagetmau. Je bent daar met meerdere pelgrims van verschillende nationaliteiten. Het heeft allemaal zijn voor- en nadelen. Met de ene persoon klikt het beter dan met de ander. De refuges zijn, zeker ten zuiden van Limoges, goed uitgerust en schoon. Het is eigenlijk een heel goed onderkomen voor een voordelige prijs. 

29-7-12 Warmlopen voor de Pyreneeën. Hagetmau naar Orthez, 28,2 km. Een opmaat voor de Pyreneeën. Veel klimmen en dalen in een afwisselende omgeving. In de verte hebben we al zicht op de bergen. Er valt nog heel wat klimwerk te doen! We voelen de lange etappes van de afgelopen dagen nu wel goed in de benen.  Opnieuw een prachtige refuge om lekker bij te komen.
Vandaag is het in totaal onze 70e wandeldag. Morgen begint onze 7e achtereenvolgende wandelweek. Vanaf Vezelay hebben we 824 km. afgelegd en vanaf huis gerekend denken we zo'n 1900, maar dat weten we niet zeker. Komende woensdag, 1-8, denken we in St. Jean Pied de Port aan te komen. Onze voorlaatste, grote mijlpaal. Wie had het zo kunnen bedenken.

30-7-12 Het echte werk gaat beginnen. Orthez via L'Hôpital d'Orion naar Sauveterre-de-Béarn, 24 km. De morgenstond heeft weer goud in de mond. Hoe meer kilometers er voor 12.00 gelopen zijn hoe beter het is. Voortdurend steil klimwerk en steile afdalingen over rotsachtige bospaden en smalle landwegen. Het landschap is wonderschoon. Cypressen, mooie huizen op de hellingen van de heuvels. Vergezichten met in de verte de Pyreneeën. Het weer is zonnig en zeer warm. We zijn in Sauveterre, een mooi dorp boven op een heuvel. Samen opgelopen met René, Gareth hebben we vaarwel gezegd. Wie weet treffen we hem nog in St. Jean. Ook dat hoort bij de camino, afscheidnemen van fijne mensen en ieder gaat weer zijn eigen weg.

31-7-12 Frans Baskenland. Sauveterre via Saint Palais naar Ostabat, 26 km. Baskische invloeden zijn duidelijk merkbaar. Plaatsnamen staan in het Frans en in het Baskisch aan gegeven. De luiken van de huizen zijn of in donkergroen of in donkerrood geschilderd, de Baskische kleuren. Een welvarende streek, voornamelijk agrarisch. Het is voortdurend klimmen, waaronder een hele steile naar de top van een heuvel. Er is geen beschutting tegen de zon. Pieter en René gaan samen naar boven en Trudy gaat in de 1e versnelling naar boven, voetje voor voetje, het gaat eigenlijk vrij soepel. Maar er ligt menig zweetdruppeltje van ons op dit pad. 
Aan het einde van de klim staat een klein kapelletje. We kunnen uitblazen onder heerlijke grote bomen met een panoramisch uitzicht over de dalen en de bergen. Wat een rijkdom dit met eigen ogen te mogen zien. We dalen af naar Ostabat, de plaats waar 3 pelgrimswegen samenkomen. Je maakt je tevoren daar een voorstelling van en dan valt de werkelijkheid wel tegen. Ostabat is een gat. Niets te beleven, 1 restaurantje dat tevens brood en levensmiddelen verkoopt. Er zijn in totaal 8 pelgrims in het dorp. 

1-8-12 Ostabat via Gamarthe naar St. Jean Pied de Port, 22 km. Het is bewolkt en drukkend weer. We transpireren net zo hard als dat we in de zon lopen. Onze koffiestop is bij een leuke boerderij die speciaal voor de pelgrims de koffie heeft klaar staan. Verder yoghurt, kaas en koek. Kijk maar hoeveel je in het trommeltje stopt als betaling. Een leuke ervaring. De wandeling is niet lastig en om 12.00 zijn we in St. Jean Pied de Port. Wat een mijlpaal! We zijn trots! St. JPdP is net Valkenburg. Erg toeristisch, wel gezellig. Veel rugzakken in het straatbeeld. We blijven hier een extra dag, want er valt nog heel wat te regelen voor we de Pyreneeën over gaan. We gaan ook nog diep nadenken hoe het vervolg er uit gaat zien. Voor Pieter blijft het een lastige afweging.