Heet

7-8-12 Puenta la Reina via Lorca naar Estella, 22 km. We lopen nog steeds  in Baskenland. Het is licht bewolkt, niet onaangenaam voor het lopen. Om 5.00 op en 6.30 lopen. We zijn niet eens de eersten die op stap gaan. Tegen 13.00 zijn we in Estella. Het is het jaarlijkse feest in de stad. Alle Basken, want zo voelen ze zich, groot en klein, zijn gekleed in smetteloos wit, rode halsdoek, rode sjerp en rode schoenen. Er heerst een gezellige drukte en overal wordt wel muziek gemaakt, zanggroepen die echt prachtig zingen. In de straten tref je ook zware houten hekken, waarmee de straten worden afgesloten als de stieren los zijn.
Tijdens het lopen kom je regelmatig dezelfde mensen tegen. Zo ook een kleine pittige Spaanse vrouw, Maria. In het begin droeg ze nog een rugzak en handbagage en ging het moeizaam. Sinds kort loopt ze zonder rugzak en loopt ze als een kievit en maar rebbelen ondertussen. Vanmiddag een gesprek met haar aangeknoopt, ze is 78 jaar! We gaan graag met haar op de foto.

8-8-12 Estella  naar Los Arcos 22 km. Opnieuw persoonlijke records gebroken. Het belooft zeer warm te worden dus we gaan om  6.00 op pad. (1e PR). Het is nog donker en aangenaam koel. Een bijzondere ervaring om al wandelend het licht te zien worden. We hebben de stieren in de straten van Estella gelaten voor wat het waard is en willen voor de warmte in Los Arcos  zijn. Het gebied wordt wat ruiger, ook meer wijngaarden hier. Omdat we vroeg zijn is het redelijk rustig op de paden. Tegen 11.30 zijn we bij de albergue, deze is nog niet open en we zijn zelfs de eersten ( 2e PR). Slaapplaats verzekerd. 's-Middags maken de Spanjaarden muziek in de tuin van de albergue. Het is bijna 40 gr. Gezellig stadje. Mooie kerk. Zijn de kerken in Frankrijk binnenin heel sober, hier in de kerk Santa Maria is het een en al pracht en praal, alles goud dat er blinkt. 

9-8-12 Los Arcos naar Viana, 19 km. Korte etappe vanwege de warmte. Pieter heeft op het balkon geslapen, want er waren nogal wat snurkers op de kamer, waaronder Trudy. Wijngaarden, olijfbomen, appelbomen en amandelbomen staan langs ons pad. Weer een wijds, ruig landschap met een aantal gemene kuitenbijters en steile afdalingen. Om 10.45 in Viana. Hier stoppen we. Het is inmiddels 40 gr. dus geen weer meer om te lopen. We schuiven voor een kop koffie heel toevallig aan tafel bij de pastoor van de kerk Santa Maria de Viana. Hij spreekt wat Engels dus we raken gezellig aan de praat. Hij nodigt ons uit voor de H.Mis en de pelgrimszegen. Deze dag hebben we een kamer weer voor ons zelf . We gaan naar het zwembad voor een verfrissende duik. Na de Mis roept de pastoor alle pelgrims naar voren. Aan allen vraagt hij waar ze vandaan komen, zegent ze met water, legt ze de hand op en wenst ze een buen camino. Een mooie, persoonlijke gebeurtenis.

10-8-12 Vakantiedag en op zoek naar een  zapatero. Viana via Logroño naar Najéra, 41 km. Dat hebben we natuurlijk niet gelopen. Het is hier hot, hot, hot, bepaald geen wandelweer. Gareth, onze medepelgrim,  vertelde ons het volgende verhaal: hij was voor de pelgrimszegen bij zijn pastoor geweest. Na afloop zei de pastoor zachtjes tegen hem: Gareth, if you are bloody tired, don't be a fool and take the bus. Dat verhaal hebben wij in onze oren geknoopt. Vanmorgen de eerste 10 km. naar Logroño gelopen en daar hebben we de bus naar Najéra genomen. Van alles wat dus. We komen weer veel bekende medelopers tegen en altijd even een praatje met elkaar over de ervaringen. In Najéra zijn we op zoek gegaan naar een schoenmaker. Pieter's sandaal is kapot gegaan. We kwamen in een heel klein winkeltje, lekkere rommel, maar de sandaal was snel en vakkundig gemaakt. We houden een siësta en brengen een bezoek aan het klooster 'Santa Maria La Real. De Spanjaarden hebben een grote verering voor Maria. Pieter gaat op de foto met St.Jacobus.  We hebben opnieuw een eigen kamer geboekt want bij een temperatuur van 40 gr. met 10 of meer mensen op een zaal trekt ons niet zo aan. Morgen weer vroeg met de benenwagen naar Santo Domingo.

11-8-12 Najéra via Azofra en Cirueña naar Santa Domingo de la Calzada, 21 km. Weer met plezier en verwondering gelopen. Een mooie wandeling door de wijngaarden van de Rioja. Een uitgebreid systeem van betonnen irrigatiekanalen zorgt ervoor dat de wijnstokken er florissant bijstaan. Voldoende druiventrossen hangen er al aan, maar moeten nog verder rijpen. Helaas hebben wij niet de gave om precies te beschrijven hoe mooi het hier is. Ga het met eigen ogen zien, dan weten jullie hoe mooi. 
Cirueña is een compleet nieuwe stad midden in het Spaanse landschap, een soort klein Almere. De huizen zien er mooi en comfortabel uit. Van een credietcrisis of een bankroet is hier weinig te merken.  We beginnen aardig aan het Spaanse ritme te wennen. We zorgen dat we tegen 11.00 op onze bestemming zijn en gaan dan naar ons verblijf. Eerst de rugzakken kwijt, de schoenen uit en vervolgens de stad in. Als we trek hebben eten we tussen de middag warm en houden daarna siësta: douchen en een powernap tot 16.30. 's-Middags gaan we de bezienswaardigheden bekijken. In de vroege avond kuieren we nog wat rond. Een lekkernij hier is 'de calamares' de gefrituurde inktvis. In Nederland lijken het soms elastiekjes maar hier....hmmm. Zoiets als een ' patatje met' als bij ons. Santa Domingo de la Calzada ( alweer zo'n fraaie naam) is een drukke, levendige stad, overvolle terrassen en leuke smalle straten.  We gaan de kathedraal Santo Domingo de la Calzada bekijken. Vernoemd naar Domingo Garcia, een monnik die leefde in de 11e eeuw en veel voor de pelgrims heeft gedaan. De stad 'ademt' ook de camino, alles staat in het teken ervan. De kathedraal is de enige kerk ter wereld waarin je geregeld het kraaien van de haan kunt horen. Er zit een echte haan en een hen in de kerk. Lees maar op internet over het mirakel van de haan en de hen in Santo Domingo de la Calzada. Verder valt er veel religieuze kunst te bekijken. Prachtige kunststukken door mensenhand gemaakt. Jullie begrijpen we hebben het caminogevoel weer te pakken en op deze manier is het heel goed vol te houden.