Weer een stukje dichterbij
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Trudy
22 Augustus 2012 | Spanje, León
19-8-12 Carrión naar Ledigos, 23 km. Vandaag is het opnieuw een lange wandeling langs een vrijwel recht pad. In het noorden zien we hoge bergtoppen. In de vroege ochtend is het nog redelijk koel. We laten een nog steeds feestend Carrión achter ons. Pieter heeft slecht geslapen, vanwege het feestlawaai en alle snurkers om zich heen. Tegen 10.00 wordt het al weer echt warm. We lopen zoveel mogelijk door om van de koelte te profiteren. In Ledigos heeft de albergue een eigen zwembad. Echt lekker af kunnen koelen. Tussen de pelgrims bestaat een bijzonder gevoel van saamhorigheid. Je komt elkaar onderweg en in de albergues weer tegen en je hebt allemaal hetzelfde doel: Santiago! We komen steeds dichterbij! Nog 380 km. te gaan.
20-8-12 Siësta op de Camino. Ledigos naar Sahagún, 16 km. We hebben bedacht dat het weer tijd wordt om wat rust in te lassen. Twee korte etappes doen we. We komen al vroeg in Sahagún aan. Er zijn ook veel pelgrims op de fiets onderweg. Overwegend Spanjaarden. Als we soms zien hoe ze in de pedalen moeten, dan ben ik blij dat ik loop. Onder de fietsers komen we ook bijzondere mensen tegen, die met grote wilskracht een eigen invulling geven aan hun Camino. B.v. een jong Spaans echtpaar met een dochtertje van 1 jaar achter in een fietskarretje. Idem dito een Zwitsers echtpaar, die op de fiets vanuit Zwitserland zijn gekomen met een dochtertje van ruim 2 jaar achter in een karretje. Een jonge vrouw Jenny, op de fiets met haar hond Duke ernaast. Wat een moed! Leuk is te vermelden dat de hond een eigen credential heeft. Zo ook ontmoeten we bij toeval Marijke. Ze vraagt ons in het Engels of ze bij ons aan tafel mag komen zitten. Ofcourse! Op de vraag where are you from? zegt ze 'from Holland'. 'Zullen we dan gewoon maar in het Hollands verder gaan', zeggen wij. Ze springt een gat in de lucht dat ze Hollanders tegen komt en weer even 'gewoon' kan praten. Marijke, ook weer zo'n kanjer, is op haar fiets en alleen, in Groningen gestart en hoopt eind augustus in Santiago te zijn. Een spontane vrouw! We wisselen met elkaar onze ervaringen uit en die komen aardig met elkaar overeen. Ook zij heeft de overgang van Frankrijk naar Spanje als heel groot ervaren en moet weinig hebben van alle pracht en praal van de Spaanse kerken. We praten nog een hele tijd met elkaar. Het is weer een dag van de ontmoetingen. We worden aangesproken door een kleine, bejaarde Spanjaard, die graag wil weten waar we vandaan komen enz. Hij vertelt ons dat hij in zijn jonge jaren de Spaanse skikampioen is geweest! Hij loopt met 2 wandelstokken en op 1 stok staat een bordje: niet harder dan 110 ! Een heel grappige man. Samen met Marijke zetten we hem op de foto. Kortom het is weer een èchte Caminodag!
21-8-12 Sahagún naar El Burgo Ranero, 18 km. Weer een beetje van hetzelfde. Even wat problemen in het donker met het vinden van de weg. De Meseta zit er op. Al met al reuze meegevallen. Wel heel warm geweest, maar het lopen zit er al op voordat de temperatuur naar de 40 gr. loopt. Ook is het landschap wat eentonig en gaat het pad vaak vlak langs autowegen. Voor het laatste stukje naar Léon nemen we in El Burgo de trein. El Burgo de Ranero is een slaperig dorp, liggend in de brandende zon. Het doet me denken aan die broeierige Amerikaanse films over de Route 66 in Arizona, waarin 1x per dag een auto langs komt en het alleen maar heeeeel heet is. Op het station komen we nog meer pelgrims tegen, die de brandende zon ontvluchten.
22-8-12 De vermoeide pelgrim. El Burgo Ranero naar Léon, 39 km. Wát een stad! Een hele mooie stad met grote pleinen, imposante kathedraal en andere prachtige gebouwen. De kathedraal is helaas alleen als museum te bezoeken. Jammer! Het stikt er werkelijk van de restaurantjes, eethuisjes enz. En alle terrassen zitten afgeladen vol. Kortom een wereldstad. De stad maakt een welvarende indruk en ziet er met al zijn bloeiende planten aan de balkons en in de perken vrolijk uit. We brengen een heerlijke ochtend in stad door, ontbijten in de stad en maken een ronde langs alle bezienswaardigheden. We laten ons op de foto zetten bij het beeld van de vermoeide pelgrim. In de middag treffen we Barbara, zij heeft de 39 km wel gelopen!! Later vertelt ze wel dat het eigenlijk veel te zwaar was.
Naast alle mooie dingen die we zien en ervaren is er ook een dubbel gevoel. Vandaag wordt definitief afscheid genomen van Tante Cock. We wonen om 13.00 de mis bij in de kathedraal Santa Maria en gedenken haar leven en wat zij voor velen heeft betekend.
Morgen beginnen we aan de laatste 300 km. richting Santiago!
20-8-12 Siësta op de Camino. Ledigos naar Sahagún, 16 km. We hebben bedacht dat het weer tijd wordt om wat rust in te lassen. Twee korte etappes doen we. We komen al vroeg in Sahagún aan. Er zijn ook veel pelgrims op de fiets onderweg. Overwegend Spanjaarden. Als we soms zien hoe ze in de pedalen moeten, dan ben ik blij dat ik loop. Onder de fietsers komen we ook bijzondere mensen tegen, die met grote wilskracht een eigen invulling geven aan hun Camino. B.v. een jong Spaans echtpaar met een dochtertje van 1 jaar achter in een fietskarretje. Idem dito een Zwitsers echtpaar, die op de fiets vanuit Zwitserland zijn gekomen met een dochtertje van ruim 2 jaar achter in een karretje. Een jonge vrouw Jenny, op de fiets met haar hond Duke ernaast. Wat een moed! Leuk is te vermelden dat de hond een eigen credential heeft. Zo ook ontmoeten we bij toeval Marijke. Ze vraagt ons in het Engels of ze bij ons aan tafel mag komen zitten. Ofcourse! Op de vraag where are you from? zegt ze 'from Holland'. 'Zullen we dan gewoon maar in het Hollands verder gaan', zeggen wij. Ze springt een gat in de lucht dat ze Hollanders tegen komt en weer even 'gewoon' kan praten. Marijke, ook weer zo'n kanjer, is op haar fiets en alleen, in Groningen gestart en hoopt eind augustus in Santiago te zijn. Een spontane vrouw! We wisselen met elkaar onze ervaringen uit en die komen aardig met elkaar overeen. Ook zij heeft de overgang van Frankrijk naar Spanje als heel groot ervaren en moet weinig hebben van alle pracht en praal van de Spaanse kerken. We praten nog een hele tijd met elkaar. Het is weer een dag van de ontmoetingen. We worden aangesproken door een kleine, bejaarde Spanjaard, die graag wil weten waar we vandaan komen enz. Hij vertelt ons dat hij in zijn jonge jaren de Spaanse skikampioen is geweest! Hij loopt met 2 wandelstokken en op 1 stok staat een bordje: niet harder dan 110 ! Een heel grappige man. Samen met Marijke zetten we hem op de foto. Kortom het is weer een èchte Caminodag!
21-8-12 Sahagún naar El Burgo Ranero, 18 km. Weer een beetje van hetzelfde. Even wat problemen in het donker met het vinden van de weg. De Meseta zit er op. Al met al reuze meegevallen. Wel heel warm geweest, maar het lopen zit er al op voordat de temperatuur naar de 40 gr. loopt. Ook is het landschap wat eentonig en gaat het pad vaak vlak langs autowegen. Voor het laatste stukje naar Léon nemen we in El Burgo de trein. El Burgo de Ranero is een slaperig dorp, liggend in de brandende zon. Het doet me denken aan die broeierige Amerikaanse films over de Route 66 in Arizona, waarin 1x per dag een auto langs komt en het alleen maar heeeeel heet is. Op het station komen we nog meer pelgrims tegen, die de brandende zon ontvluchten.
22-8-12 De vermoeide pelgrim. El Burgo Ranero naar Léon, 39 km. Wát een stad! Een hele mooie stad met grote pleinen, imposante kathedraal en andere prachtige gebouwen. De kathedraal is helaas alleen als museum te bezoeken. Jammer! Het stikt er werkelijk van de restaurantjes, eethuisjes enz. En alle terrassen zitten afgeladen vol. Kortom een wereldstad. De stad maakt een welvarende indruk en ziet er met al zijn bloeiende planten aan de balkons en in de perken vrolijk uit. We brengen een heerlijke ochtend in stad door, ontbijten in de stad en maken een ronde langs alle bezienswaardigheden. We laten ons op de foto zetten bij het beeld van de vermoeide pelgrim. In de middag treffen we Barbara, zij heeft de 39 km wel gelopen!! Later vertelt ze wel dat het eigenlijk veel te zwaar was.
Naast alle mooie dingen die we zien en ervaren is er ook een dubbel gevoel. Vandaag wordt definitief afscheid genomen van Tante Cock. We wonen om 13.00 de mis bij in de kathedraal Santa Maria en gedenken haar leven en wat zij voor velen heeft betekend.
Morgen beginnen we aan de laatste 300 km. richting Santiago!
-
22 Augustus 2012 - 20:23
Mieke Wartna:
Lieve schatten,
Wat zijn jullie een kanjers. Nog MAAR 300km. Het lijkt wel of het jullie geen moeite kost. Zie jullie daar eens zitten daar bij het beeld van de vermoeide pelgrim. Geniet nog met volle teugen en stap de laatste stappen van jullie camino heel bewust. Dikke kus Mieke -
22 Augustus 2012 - 21:47
Leontine:
Hoi, hoi,
Ik heb weer met veel plezier jullie reisverhaal zitten lezen, en geweldig leuke foto's!
Heel erg leuk om te lezen en te zien.
Geniet nog maar volop van jullie mooie en bijzondere tocht!
Wij zijn trots op jullie!
Veel liefs en dikke kus van ons allemaal, Pim, Koen, Nienke en Leontine -
22 Augustus 2012 - 22:22
J&T:
Even stilte. We zijn blij dat jullie dat jullie een bijzondere plek hebben gevonden om afscheid te nemen van tante Cock.
Wij zitten hier in onze ondertussen afgekoelde woonkamer jullie verhalen te lezen, en de foto's te bewonderen. Wij willen wel een kopietje :-) Heer Lieuwe maakt hier ondertussen de dienst uit, wij zijn al echte katten-dienaren. Dat wij hier jullie verhalen zitten lezen mag eigenlijk niet van hem; oogluikend laat hij het toe.
We wensen jullie hele goede laatste kilometers toe, gaan jullie schoenen verbranden op cap finisterre? :-)
Liefs,
Jeltje en Thomas -
23 Augustus 2012 - 09:43
Kees/Bep :
Hallo Trudy en Pieter,
Wat een mooie verslagen maken jullie toch en wat een ervaringen!
Wij vinden het ontzettend knap van jullie en als er dan nog "maar" 300 kilometer te gaan is.... zijn we benieuwd hoeveel kilometer jullie in totaal hebben afgelegd. Echt geweldig!!
Hier in Stavoren is het nog steeds warm en redelijk druk. Wij genieten 's avonds op ons balkonnetje van alle drukte. Er is hier heel wat meer te zien dan in Warns.
Nog even en het (goeie) seizoen zit er weer op. Het is dit jaar omgevlogen.
Wij wensen jullie veel succes en kijken weer uit naar de verhalen!!
Veel liefs,
Kees/Bep -
27 Augustus 2012 - 14:04
Daan (vader Van Merel):
Beste Trudy en Pieter,
Ik wens jullie nog een heel mooi slotakkoord en een behouden aankomst in Santiaogo. Mocht je de keuze nog kunnen maken voor de "zware" alternatieve route na Villafranca del Bierzo dan kan ik je zeggen dat het prachtige berglandschap wat ik daar voorgeschoteld kreeg een van mijn hoogtepunten was.
Vrede en alle goeds.
De hartelijke groeten.
Daan. -
29 December 2012 - 17:43
Emie Le Noble-Wempe:
Hallo Trudy en Pieter,
Via mijn ouders werd ik gewezen op jullie reisverslag. Dat heb ik ademloos gelezen. Wat een bijzondere onderneming, wat knap, vlot geschreven, inspirerend en af en toe zelfs ontroerend reisverhaal. Ik hoop maar dat je een automatische melding krijgt dat er weer een reactie geplaatst is, zodat je dit te lezen krijgt.
Ik kan me zo voorstellen dat juist in deze dagen jullie gedachten weer vaak teruggaan naar het afgelopen jaar. Wens jullie voor 2013 alle goeds, geluk en gezondheid toe. Vond het erg leuk het verslag, ik deed het in drie etappes, te lezen. Heb het zelfs doorgegeven aan een vriend van ons die in april op pad gaat.
Hartelijke groet, ook van A3
Emie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
